Budowa studni na działce, gdy nie ma podłączenia do sieci

Za wyborem konkretnego rodzaju studni powinny stać takie aspekty, jak sposób korzystania z wody (czy będziemy jej potrzebować np. do podlewania ogrodu, czy także w postaci wody pitnej?) oraz warunki terenowe. Najważniejszymi czynnikami będą: rodzaj gruntu, głębokość warstwy wodonośnej, jakość wody i potrzebna ilość. Wśród najpopularniejszych typów studni wyróżnia się studnię głębinową (wierconą), studnię kręgową (kopaną) oraz studnię abisyńską, czyli tzw. „abisynkę” (wkręcaną). W przypadku czerpania wody pitnej, najbardziej polecana jest studnia głębinowa.

Własna studnia - na jaką się zdecydować?

• Studnia głębinowa - ma zwykle głębokość od 12 do nawet 60 m, a służy do ujmowania wód głębinowych i wgłębnych. Wykonuje się ją za pomocą wiertnicy. Do elementów całej konstrukcji należy rura filtracyjna i osłonowa. Dookoła obsypywany jest żwir, który usprawnia dopływ wody. Ponieważ wysokość ssania (wynikająca z praw fizyki) jest ograniczona, pompa z hydroforem może zasysać wodę tylko do 7-8 m. Rozwiązaniem jest zastosowanie specjalnej pompy głębinowej tłoczącej.

• Studnia kręgowa - pobiera wodę z najpłytszej warstwy wodonośnej gruntu. Takiej wody nie można pić bez wcześniejszego uzdatnienia, ponieważ może być skażona! Bez uzdatniania wodę możemy wykorzystać do podlewania ogrodu. Głębokość takiej studni zwykle dochodzi do ok. 20 m i wykonuje się ją zazwyczaj ręcznie. Do ujmowania wody wykorzystuje się pompę ssącą współpracującą z hydroforem lub pompę umieszczaną na pokrywie studni. Jeśli studnia ma większą głębokość, wówczas wykorzystuje się pompę, jak w przypadku studni głębinowych. Studnia kopana wyróżnia się szczelnie połączonymi kręgami betonowymi, które chronią ściany wykopu przed osunięciem.

• Studnia abisyńska - umożliwia pobieranie wody na głębokości do ok. 7 m. Ponieważ wody znajdujące się na wyższym poziomie mogą zawierać zanieczyszczenia, woda z abisynki nadaje się tylko do nawadniania ogrodu. Pobieranie wody umożliwia natomiast dźwignia ręczna.

Budując studnię z myślą o czerpaniu wody pitnej, należy uwzględnić odpowiednie filtry usuwające skażenia biologiczne. Dostępne są w postaci np. wymiennych wkładów z tworzyw sztucznych czy włókniny lub w postaci kolumny oczyszczającej wodę poprzez płukanie jej w materiale filtracyjnym.

Formalności budowlane związane z budową studni

Studnię, która będzie służyć tylko naszym potrzebom, możemy zbudować bez odrębnego zezwolenia. Jej głębokość nie może przekroczyć 30 m. Fakt budowy natomiast, należy zgłosić w urzędzie (najczęściej wydział architektury w urzędzie miasta lub gminy). Do zgłoszenia dołączamy: potwierdzenie prawa do użytkowania gruntu, rysunek ukazujący położenie studni - jej dokładną lokalizację - z tym, że studnia musi znajdować się min. 5 m od granicy działki i budynków; 7,5 m od rowów, 15 m od szamba oraz 30 m od oczyszczalni ścieków.

Jeśli dzienna norma zużycia wody na mieszkańca ma wynieść ponad 1,5 m³, należy uzyskać osobną zgodę na budowę i wykorzystywanie studni. Mowa o tzw. pozwoleniu wodno-prawnym, którego uzyskanie będzie bardziej skomplikowane. Wówczas do urzędu musimy złożyć m.in. dokumentację badań hydrologicznych powstałą na podstawie wykonania odwiertu na działce. Badania umożliwią także otrzymanie karty rejestracji studni.

Własna studnia - sposób na oszczędności?

Inwestycja we własną studnię będzie trochę droższa od przyłącza do sieci wodociągowej, jeśli sieć znajduje się blisko. Koszty wyglądają następująco: 1 m odwiertu to około 260-280 zł (w cenie otrzymujemy zwykle rurę osłonową). Zakładając, że woda jest na ok. 11 metrach, za robociznę zapłacimy ok. 3000 zł. Do tego należy doliczyć koszt pompy głębinowej (której cena wynosi od 200 do nawet 1500 zł). Potrzebny będzie także zbiornik hydroforowy, którego koszt - w zależności od pojemności - to 300 do nawet 1000 zł. Ponadto doliczamy również zakup zbiornika (ok. 500 zł). Koszty początkowe to zatem ok. 4000 zł. Jeśli chcemy spożywać wodę pozyskaną ze studni, musimy zaopatrzyć się także w zestaw filtracyjny, którego cena zaczyna się średnio od 3000 zł. Koszty wyniosą wówczas ok. 7000 zł. Dla porównania, gdy sieć wodociągowa znajduje się daleko (załóżmy, że jest to 100 m), wykonanie przyłącza będzie nas kosztowało ok. 200 zł za metr bieżący, co oznacza wydatek nawet 20 000 zł, a musimy doliczyć także koszty projektu.

Wodę ze studni możemy czerpać niemal za darmo. Niemal, ponieważ musimy wkalkulować koszty związane z zasilaniem pompy prądem. Popularne urządzenia rozwijają moc ok. 1 kW. Przy normalnym użytkowaniu pompa włącza się co godzinę i pracuje przez ok. 2 minuty. Daje nam to łączny dzienny koszt prądu (12 godzin) na poziomie ok. 0,20 zł.