Jakie jest zastosowanie keramzytu? Ocieplenie podłogi keramzytem

 

 

Jakie jest zastosowanie keramzytu?

Granulat keramzytu ma niewielki ciężar wynikający z dużej porowatości wnętrza oraz twardą skorupkę na zewnątrz. Zastosowanie keramzytu okazało się wielostronne – od drenażu w uprawie roślin, budowy ścieżek ogrodowych, termoizolacji w budynkach, do wznoszenia całych domów z keramzytobetonu. Porowate granulki dzieli się na trzy grupy:

• małe – od 5 mm do 10 mm – są głównym składnikiem elementów z keramzytobetonu;
• średnie – od 10 mm do 20 mm – stosuje się do izolacji podłóg i sufitów w budownictwie jednorodzinnym;
• największe – od 20 mm do 40 mm – wykorzystuje się do izolacji podłóg w piwnicach i garażach.

Keramzytowy granulat – zalety i wady

Poniżej prezentujemy zalety i wady keramzytu.

• Korzystny stosunek jakości do ceny.
• Dobre właściwości termoizolacyjne. Ilasta glina, która jest surowcem do wyrobu keramzytu, sama w sobie dobrze gromadzi ciepło. Po spienieniu w wysokiej temperaturze powstają w niej pory jeszcze bardziej zmniejszające przewodnictwo cieplne.
• Niski ciężar. Wypalające się składniki organiczne gliny tworzą pory znacząco zmniejszające ciężar właściwy kruszywa.
• Łatwe użycie. Praca z keramzytem nie wymaga stosowania szczególnych technologii i urządzeń.
• Odporność na wysokie temperatury i chemikalia. Keramzyt jest niepalny, a podgrzany nie wydziela żadnych szkodliwych dla zdrowia i środowiska substancji. Nie traci swoich właściwości w zetknięciu z chemikaliami.
• Tłumienie hałasu. Wraz ze zdolnością termoizolacji ma również właściwości tłumienia hałasu.
• Duża trwałość. Gliniane granulki mogą być wielokrotnie wykorzystywane i mają służyć przez wiele dziesięcioleci.

Wadą jest wnikanie wilgoci w głąb granulek w przypadku uszkodzenia twardej skorupy. Aby tego uniknąć, należy zastosować podczas instalacji warstwy izolacyjnej dodatkowe materiały, aby uszczelnić od dołu oraz izolować na górze. Zamoczony granulat zwiększa swój ciężar i traci cenne właściwości.

 

 

Sposoby wykorzystania granulowanej izolacji

Metoda sucha jest preferowana w przypadku domów z drewna. Granulki wypalonej gliny są mieszane z keramzytowym piaskiem i wysypywane w przestrzenie między legarami. Dzięki różnej wielkości ziaren kruszywa przestrzeń zostaje dokładnie wypełniona. Brak większych luk między granulkami zapewnia dobrą termoizolację. Metoda sucha jest poza tym najszybsza, nie wymaga też specjalnego sprzętu i doświadczenia.

Metoda mokra wykorzystuje trzy komponenty. Dwie części piasku zostają wymieszane z jedną częścią cementu i trzema częściami keramzytu. Mieszanina po wyrobieniu z wodą jest wylana na podłoże. Porowate kulki gliny w zaprawie zapewniają dobrą izolację. Tę technologię stosuje się zwykle w domowych pomieszczeniach gospodarczych: garażach, warsztatach, szopach. Jest to metoda bardziej pracochłonna i kosztowna niż poprzednia.

Metoda kombinowana polega na wysypaniu warstwy suchego granulatu na zaprawie cementowej. Po wyschnięciu powstaje kompletny jastrych.

Grubość warstwy izolacyjnej zależy od konstrukcji podłogi. Im warstwa jest grubsza, tym więcej ciepła pozostaje w pomieszczeniu. Czasem wysokość wypełnienia keramzytem jest ograniczona na przykład otworem drzwiowym, gdzie dodatkowy centymetr izolacji uniemożliwiłby otwieranie drzwi.

Czy warto korzystać z keramzytu? Jakie są jego ceny? Przeczytaj tutaj