Tynki maszynowe

Gotowe zaprawy tynkarskie mogą być przeznaczone do nakładania ręcznego lub maszynowego. W tym drugim przypadku tynki posiadają plastyczność właściwą do podawania wężem i odpowiednio długi czas wiązania. Tynki maszynowe są droższe od tradycyjnych, ich nakładanie jest jednak łatwiejsze i trwa znacznie krócej, taniej więc wypada koszt robocizny. Doświadczona ekipa fachowców w ciągu jednego dnia pracy jest w stanie otynkować 100 m² powierzchni. Jedną z zalet gotowych mieszanek tynkarskich jest także to, że gwarantują jednolite, gładkie powierzchnie. Stosowanie tynków ręcznych zaleca się natomiast wówczas, gdy do otynkowania pozostaje stosunkowa nieduża powierzchnia lub gdy znajduje się ona w miejscu trudno dostępnym. 

Tynki wewnętrzne można nakładać, gdy w domu jest już zamontowana stolarka okienna oraz są rozprowadzone wszystkie instalacje. Jeżeli instalacje są poprowadzone w bruzdach, najpierw należy je wypełnić, a podczas tynkowania uzbroić siatką tynkarską. Jeśli przewody są poprowadzone na wierzchu, podczas tynkowania trzeba na nie nałożyć siatkę tynkarską. Istotne są warunki, w jakich przystępuje się do tynkowania. Temperatura powietrza powinna wynosić co najmniej 5ºC, ale nie powinna być wyższa niż 25ºC. Ściany powinny być suche, po ich wymurowaniu trzeba więc zachować przerwę technologiczną. Ściany wykonane z pustaków lub bloczków można tynkować po upływie 30 dni od ich postawienia. Do wykonania tynków maszynowych najlepiej zatrudnić doświadczoną ekipę fachowców. 

Tynki maszynowe są droższe od tradycyjnych, ich nakładanie jest jednak łatwiejsze i trwa znacznie krócej, taniej więc wypada koszt robocizny. Doświadczona ekipa fachowców w ciągu jednego dnia pracy jest w stanie otynkować 100 m² powierzchni.

Tynki cementowo-wapienne

Tynki cementowo-wapienne tworzy się z mieszaniny cementu, wapna, piasku, wody oraz dodatów uszlachetniających. Na ich ostateczny wygląd decydujący wpływ ma wielkość kruszywa. Są bardziej trwałe od gipsowych, a dzięki większej zawartości wapna są odporne na powstawanie grzybów i pleśni, nadają się więc do wykańczania pomieszczeń narażonych na wilgoć. Dobrze tłumią hałasy i akumulują ciepło. Tynki cementowo-wapienne nakłada się w dwóch warstwach. Wykończenie jednej powierzchni z reguły trwa dwa dni; pierwszego dnia nakłada się tynk, a drugiego wykonuje jego obróbkę końcową. Nałożony tynk powinien być zatarty pacą lub zamazany gąbką. Do wykonania tej pracy można też użyć mechanicznej zacieraczki, która pozwala na przyspieszenie pracy. Istotne jest przy tym, aby na powierzchni nie pozostały otwarte pory. Tak wykończone powierzchnie schną przez około 30 dni. Tynki cementowo-wapienne wymagają odpowiedniego wykończenia. Można na nich położyć gładzie, hydroizolacje, okładziny, grube tapety czy tynki dekoracyjne. Aby tynk cementowo-wapienny nadawał się do malowania, należy zastosować mieszankę o jak najdrobniejszych ziarnach piasku (do 0,5 mm) i po nałożeniu dokładnie ją zatrzeć. W ten sposób można uzyskać ściany o gładkiej powierzchni nadającej się do pomalowania farbą.

Dostępne są również maszynowe tynki cementowe, które powstają z połączenia cementu, piasku oraz wody. Są bardzo odporne na różnego rodzaju uszkodzenia mechaniczne. Mogą być wykonywane w pomieszczeniach wilgotnych. Dobrze sprawdzają się jako tzw. obrzutka tynków cementowo-wapiennych. 

Tynki gipsowe

W skład tynków gipsowych wchodzą: gips, kruszywo, wapno, a także dodatki uszlachetniające. W ich przypadku głównym wypełniaczem jest perlit, kruszywa jest w nich niewiele. Tynki gipsowe nadają się wyłącznie do wykańczania wnętrz, przy czym nie są polecane do pomieszczeń o dużej wilgotności, niewentylowanych. Są znacznie bardziej wrażliwe na uszkodzenia mechaniczne od tynków cementowo-wapiennych. Ich współczynnik przenikania ciepła natomiast jest niższy.

Tynki gipsowe nie są polecane do wykańczania pomieszczeń o dużej wilgotności, niewentylowanych. Są wrażliwe na uszkodzenia mechaniczne. Pozwlają na uzyskanie bardzo gładkich powierzchni bez stosowania gładzi. 

Tynki gipsowe są jednowarstwowe. W związku z tym na całą powierzchnię muszą być kładzione za jednym razem, a masę w ciągu kilku godzin od nałożenia należy wygładzić. Tynki gipsowe schną około tydzień. W tym czasie pomieszczeń nie należy ogrzewać, a jedynie wietrzyć. Po tygodniu można kontynuować prace wykończeniowe. Tynki gipsowe są gładsze od cementowo-wapiennych. Nie wymagają nakładania gładzi. Stanowią bardzo dobrą bazę pod malowanie. Po ich wyrównaniu za pomocą długiej szpachli wykonuje się tzw. piórowanie. Tynk, na którym zostanie wykonana hydroizolacja lub położone płytki, nie musi być wygładzany. Ściana wykończona tynkiem gipsowym powinna być jednolicie szorstka lub jednolicie gładka.

Wykonaną przez fachowców pracę najlepiej jest odbierać dopiero kilka dni po jej zakończeniu, gdy powierzchnia ścian i sufitów jest już w równej mierze przesuszona. Każda ściana wykończona tynkiem maszynowym powinna być jednolita, bez pęknięć, bąbli i śladów po narzędziach. Jakość płaszczyzn sprawdza się za pomocą łaty o długości 2 m, a do kontroli kątów w narożnikach stosuje się kątowniki.