Jak ocieplić strop?

Parametry termoizolacyjne materiału opisuje się za pomocą współczynnika przewodzenia ciepła λD oraz oporu termicznego RD. Opór termiczny to iloraz grubości i współczynnika λD. Im ma większą wartość – tym materiał ma lepsze właściwości termoizolacyjne. Z kolei współczynnik λD powinien być jak najmniejszy. Powyższe parametry wpływają na współczynnik przenikania ciepła U, za pomocą którego opisuje się właściwości termoizolacyjne przegrody. Przepisy określają jego maksymalną wartość dla różnych typów przegród.

Jeśli chodzi o właściwości akustyczne stropu, to w dużej mierze zależą one od jego masy powierzchniowej. Rodzaj materiału izolacyjnego ma drugorzędne znaczenie, co wcale nie oznacza, że na taką izolację nadaje się każdy produkt.

Strop nad nieogrzewanym pomieszczeniem

Piwnice i garaże często są nieogrzewane. Jeśli nad nimi znajdują się pomieszczenia mieszkalne, strop musi posiadać izolację termiczną i akustyczną. Rodzaj materiałów i ich grubości dobiera się tak, by współczynnik przenikania ciepła całej przegrody był jak najniższy. W tym przypadku może on wynosić maksymalnie 0,25 W/(m²K).

W stropach między pomieszczeniami o różnych temperaturach wykonuje się dwie warstwy izolacji. Ocieplenie główne znajduje się od zimniejszej strony przegrody, czyli w tym przypadku od dołu stropu. Na stropie – w pomieszczeniu ogrzewanym, również układa się izolację. Jest ona potrzebna do tego, by masa stropu niepotrzebnie się nie nagrzewała. Ponadto pełni funkcję izolacji akustycznej.

Na izolację stropów nad nieogrzewanymi pomieszczeniami najlepsze są materiały elastyczne, np. wełna mineralna. Ma ona dobre właściwości termoizolacyjne i akustyczne, a także jest paroprzepuszczalna, dzięki czemu pozwala wilgoci odparować z przegrody. Do izolacji można też zastosować styropian.

W stropach żelbetowych izolację termiczną od strony nieogrzewanej najczęściej wykonuje się metodą lekką-mokrą, wykorzystując np. płyty sufitowe z wełny mineralnej. Na stropie układa się folię polietylenową, a potem wykonuje podłogę pływającą, w postaci następujących warstw: płyty izolacji akustycznej, folia paroizolacyjna, wylewka betonowa, posadzka. Trzeba pamiętać o izolacji obwodowej, którą wykonuje się na całą wysokość warstw. Ma ona duży wpływ na właściwości akustyczne przegrody.

W stropach między pomieszczeniami o różnych temperaturach wykonuje się dwie warstwy izolacji. Ocieplenie główne umieszcza się od zimniejszej strony przegrody. W pomieszczeniu ogrzewanym również układa się izolację - po to, by masa stropu niepotrzebnie się nie nagrzewała i jednocześnie by poprawić izolację akustyczną.

Strop międzykondygnacyjny

W stropach pomiędzy pomieszczeniami ogrzewanymi właściwości termoizolacyjne przegrody nie mają znaczenia, w przeciwieństwie do parametrów akustycznych. Jeśli różnica temperatur pomiędzy pomieszczeniami jest mniejsza od 8°C, przepisy nie stawiają żadnych wymagań w zakresie współczynnika przenikania ciepła.

Najlepszym materiałem na izolację w takich stropach jest wełna mineralna. Można stosować również styropian elastyczny, natomiast nie używa się styropianu EPS ani polistyrenu ekstrudowanego (XPS). Wełna mineralna korzystnie wpływa na tłumienie dźwięków powietrznych przez strop, a także ogranicza rozchodzenie się dźwięków uderzeniowych. Stropy można też izolować materiałami wdmuchiwanymi, np. keramzytem lub celulozą. Zazwyczaj stosuje się je w stropach drewnianych. Dobrze spisują się w budynkach istniejących, ponieważ są lekkie i nie obciążają zanadto istniejącej konstrukcji. Keramzyt występuje także w formie granulatu, którym również ociepla się stropy.

Na stropie żelbetowym najczęściej wykonuje się podłogę pływającą, która ma następujące warstwy: izolacja akustyczna (wełna lub styropian), folia, wylewka betonowa, posadzka. Należy tutaj prawidłowo wykonać dylatację obwodową. Stosuje się do tego taki sam materiał, jak na izolację akustyczną, o grubości co najmniej 10 mm. Na stropie żelbetowym można też ułożyć deski na legarach, pomiędzy którymi kładzie się wełnę mineralną. Pomiędzy wełną a deskami trzeba zostawić pustkę powietrzną.

Stropy drewniane najczęściej izoluje się wełną mineralną układaną pomiędzy belkami. Często na belkach montuje się dodatkowo taśmy akustyczne. Na stropie drewnianym można także wykonać podłogę pływającą z płytami drewnopochodnymi (np. OSB) lub wylewką betonową. Przykładowe warstwy takiego stropu wyglądają następująco (od dołu): płyty gipsowo-kartonowe, wełna mineralna pomiędzy rusztem, belki drewniane z wełną ułożoną pomiędzy nimi, nad wełną – pustka powietrzna o grubości minimum 1 cm, na belkach taśma akustyczna, deski, wełna mineralna, płyty drewnopochodne, posadzka. Jeśli strop znajduje się nad pomieszczeniem mokrym, trzeba przed ociepleniem ułożyć izolację wodoszczelną.

Jeśli różnica temperatur pomiędzy pomieszczeniami na dwóch kondygnacjach jest mniejsza od 8°C, przepisy nie stawiają żadnych wymagań w zakresie współczynnika przenikania ciepła.

Strop pod nieogrzewanym pomieszczeniem

Strop nad pomieszczeniem mieszkalnym, nad którym znajduje się nieużytkowy strych lub inne nieogrzewane pomieszczenie musi być lepiej ocieplony niż strop znajdujący się między kondygnacjami mieszkalnymi. Maksymalny współczynnik przenikania ciepła przez taką przegrodę wynosi 0,25 W/(m²K).

W stropie żelbetowym główne ocieplenie układa się na stropie. Wykonuje się je z wełny mineralnej lub styropianu. Jeśli strych ma małą wysokość a dach niski kąt nachylenia, warto zastosować materiał wdmuchiwany (np. wełnę mineralną, styropian, celulozę) lub natryskowy (np. piankę poliuretanową), który łatwiej układa się w miejscach niedostępnych.

Na stropie żelbetowym warstwy mogą wyglądać następująco: folia paroizolacyjna, wełna mineralna ułożona w dwóch warstwach, folia wiatroizolacyjna (która równocześnie jest paroprzepuszczalna). Jeśli na stropie ma znaleźć się podłoga – można przykręcić deski lub płyty drewnopochodne (OSB, MFP) na legarach (ruszt również powinien być podwójny). Jeśli do ocieplenia użyje się styropianu na stropie żelbetowym można ułożyć następujące warstwy: folia paroizolacyjna, styropian w dwóch warstwach mijankowo, folia paroizolacyjna, wylewka betonowa.

W stropie drewnianym wełnę mineralną zazwyczaj układa się pomiędzy belkami, można ją także położyć na belkach. Jeśli na strychu będzie podłoga, na belkach drewnianych układa się ruszt, a pomiędzy nim wełnę mineralną. Następnie całość przykrywa się folią wiatroizolacyjną, a na wierzchu wykonuje się drewnianą podłogę. Wełna mineralna w takim stropie może też znajdować się poniżej belek. Wtedy warstwy, patrząc od dołu, kształtują się na przykład w taki sposób: płyty gipsowo-kartonowe, folia paroizolacyjna, ruszt z wełną mineralną, belki stropowe a pomiędzy nimi wełna mineralna, ruszt pod podłogę i wełna mineralna pomiędzy nim, folia wiatroizolacyjna, podłoga.

O czym trzeba pamiętać?

Wykonując izolację stropu trzeba prawidłowo dobrać rodzaj materiału i jego parametry. W stropach znajdujących się pomiędzy kondygnacjami o tych samych temperaturach właściwości cieplne izolacji są mniej ważne od akustycznych. Z kolei pomiędzy stropami oddzielającymi pomieszczenia ogrzewane od nieogrzewanych najważniejsze są właściwości cieplne izolacji i jej grubość. Trzeba stosować takie materiały, by nie przekroczyć określonej przez przepisy maksymalnej wartości współczynnika przenikania ciepła.

Ważne jest, by poszczególne produkty wykorzystywać zgodnie z ich przeznaczeniem, ponieważ nie wszystkie nadają się do izolacji stropu.

Równie istotne jest właściwe wykonanie izolacji. Układając płyty, trzeba zwrócić uwagę na to, by dobrze do siebie przylegały. Należy zadbać o zachowanie ciągłości izolacji, co pozwoli uniknąć mostków termicznych. Są to strefy słabiej izolowane, przez które ciepło ucieka z pomieszczenia. W takich miejscach może pojawić się pleśń i grzyb. W przypadku izolacji akustycznej trzeba zadbać o eliminację mostków akustycznych. Tutaj bardzo ważne jest, by prawidłowo wykonać styk podłogi ze ścianami – nie wolno zapominać o izolacji obwodowej, która oddziela warstwy podłogi od ścian.