Ciepły dom za sprawą termoizolacji

Termoizolacja niwelująca straty ciepła

Na starty energii wpływa wiele czynników. Należy do nich brak odpowiedniej izolacji ścian zewnętrznych, stropu, a także nieszczelna stolarka okienna, wadliwa wentylacja oraz brak regulacji zużycia ciepła. Jedną z możliwości prowadzącą do zmniejszenia start ciepła jest wprowadzenie odpowiedniej termoizolacji ścian zewnętrznych, stropów oraz podłogi w budynku mieszkalnym. Jest to konieczne z racji wymiany ciepła, którą powodują zewnętrzne części budynku. Wykorzystanie walorów izolacji termicznej wymaga jej właściwego montażu, co nie jest prostą sprawą. Użycie materiałów niższej jakości, najmniejsze nieszczelności czy ominięcie istotnych części może spowodować spadek wydajności systemu grzewczego obiektu.

Jakich materiałów użyć do ocieplenia domu?

Wśród materiałów termoizolacyjnych możemy wyróżnić trzy grupy: spienione tworzywa sztuczne, materiały pochodzenia mineralnego, a także materiały pochodzenia naturalnego. Do najczęściej używanych materiałów termoizolacyjnych należy wełna mineralna oraz wyroby polistyrenowe.

Wełna mineralna

Jeżeli chodzi o wełnę mineralną, to dzielimy ją na wełnę szklaną lub wełnę kamienną. Do pozyskania tej pierwszej stosuje się topionej w 1000°C stłuczki szklanej, natomiast druga powstaje w wyniku stopienia bazaltu. Obydwa rodzaje pozostają odporne na działanie środków chemicznych, wody oraz ognia. Wyroby z wełny mineralnej możemy podzielić na płyty, filce i maty.

Płyty stanowią najbardziej rozpowszechnioną formę wyrobów wełnianych. Przybierają kształt prostopadłościanów, zaś ich włókna są scalone odpowiednim lepiszczem syntetycznym. Ochronę przed zawilgoceniem stanowi zabieg hydrofobizowania, który polega na impregnacji olejem mineralnym. Jeżeli interesuje nas docieplenie posadzki podłóg gruntowych oraz papy dachów płaskich, warto wziąć od uwagę płyty twarde (gęstość 150 kg/m³–220 kg/m³) i półtwarde (80–120 kg/m³). Dodatkowo mogą one posłużyć do ocieplenia elewacji metodą lekką mokrą. Jakie cechy płyt przeważają na ich korzyść? Przede wszystkim jest to odporność na czynniki chemiczne oraz zmiany temperatury i wilgotności, stabilność wymiarowa, a także izolacyjność akustyczna. Oprócz tego zwiększają one odporność ogniową ścian. Płyty miękkie (35–60 kg/m³) nadają się do miejsca, które nie są narażone na bezpośrednie obciążenie, czyli do tworzenia termoizolacji dachów skośnych, poddaszy nieużytkowych, a także ścian zewnętrznych trójwarstwowych, podwieszanych sufitów oraz ścian osłonowych w technologii szkieletowej.

Jeżeli chodzi o filce i maty, to sprzedaje się je w rolkach. Dzięki temu, że są miękkie i elastyczne, pozwalają na ułożenie szczelnej izolacji bez konieczności przycinania na wymiar. Ich parametry wynoszą: długość (2 m–18 m), szerokość (50 cm–120 cm), grubość (2 cm–22 cm), zaś gęstość (9 kg/m³–30 kg/m³). Na zwiększenie wytrzymałości i sztywności mechanicznej wełny wpływa jednostronne wykończenie welonem szklanym, folią aluminiową, a także siatką drucianą. Takie zabezpieczenie dodatkowo wpływa na wywiewanie i rozdzielanie włókien oraz sprzyja wiatroizolacyjności oraz tworzy barierę przed wnikaniem wilgoci. Maty i filce mogą być dobrym wyborem w przypadku chęci zabezpieczenia termicznego podłóg na legarach i poddaszach nieużytkowych, ścian działowych oraz skośnych dachów.

Na rynku dostępne są również granulaty, czyli skrawki wełny impregnowane olejem mineralnym, pakowane w workach. Stanowią one dogodny materiał do izolacji miejsc o utrudnionej dostępności, czyli stropodachów wentylowanych, stropów pod poddaszem nieużytkowym oraz ścian warstwowych. Ich prawidłowe ułożenie zapewnia dokładne wypełnienie izolowanych przestrzeni.

Wyroby polistyrenowe

Jeżeli chodzi zaś o drugą grupę materiałów termoizolacyjnych, czyli płytowe wyroby polistyrenowe, to w ostatnich latach nastąpił intensywny wzrost rozwoju prac nad nowymi materiałami powstającymi na bazie spienialnego polistyrenu. Wśród nich wyróżniamy kilka grup charakteryzujących się różnym zastosowaniem i właściwościami. Są to: standardowe płyty styropianowe, płyty warstwowe i laminaty styropianowe, agregatowe płyty styropianowe oraz polistyreny ekstrudowane.

Pierwsze z wymienionych podlegają klasyfikacji na pięć odmian zróżnicowanych według kryterium współczynnika przewodzenia ciepła, gęstości pozornej, naprężeń ściskających (odporności na ściskanie), odporności na zrywanie oraz określonej krótkotrwałej chłonności wody w pełnym zanurzeniu po 24 godzinach. Z tego względu poszczególne odmiany płyt styropianowych w zależności od właściwości przeznaczone są do różnych zastosowań.

Płyty warstwowe wykonane ze styropianu laminowanego z dwóch stron blachą stanowią popularny surowiec do wykonywania budynków handlowych wykonanych w technologii lekkiej. Wśród nich znajdziemy również płyty laminowane folią aluminiową wykorzystywane w systemach ogrzewania podłogowego.

Ostatnimi z omawianych są agregatowe płyty styropianowe. Wytwarza się je w procesie formowania, co zapewnia im lepszą odporność na wpływ wody. W wyniku procesu technologicznego na powierzchni takiej płyty pojawia się warstwa utrudniająca przenikanie wilgoci do wnętrza izolacji. Można je stosować w celu ocieplenia ścian piwnic, dachów stromych i płaskich. Co ciekawe, taka technologia umożliwia tworzenie tzw. dachów odwróconych, czyli dachów żwirowych, z roślinnością oraz parkingowych.