Sucha zabudowa do pomieszczeń wilgotnych

Płyty do suchej zabudowy znano w naszym kraju już w latach 60. XX wieku. Jednak ich ówczesna przydatność nie była zbyt duża, ponieważ na polskim rynku brakowało odpowiednich akcesoriów (profili, kleju gipsowego, gipsu szpachlowego). Realna możliwość stosowania płyt g-k pojawiła się dopiero po roku 1990. Dziś, obok zwykłych płyt g-k, w sklepach i składach budowlanych znajdziemy także wiele innych tego typu produktów – o większej wytrzymałości, odporności na działanie wody oraz lepszych parametrach izolacyjności cieplnej i akustycznej. Bez trudu kupić też można płyty, które nadają się do wykonania suchej zabudowy w domowych kuchniach, łazienkach, toaletach, pralniach, a nawet saunach czy basenach kąpielowych.

Płyty gipsowo-kartonowe impregnowane – zielona płyta do pomieszczeń o podwyższonej wilgotności powietrza

W mieszkalnictwie do wykańczania pomieszczeń o podwyższonej wilgotności wiąż najczęściej stosuje się płyty g-k typu H2 lub H1. Pierwsze z wymienionych produktów nadają się do wnętrz, w których względna wilgotność powietrza wynosi do 70%, a okresowo (tj. maksymalnie przez 10 godzin w ciągu doby) wzrasta do 85%. Domowe kuchnie i łazienki spełniają te wymagania, przez co nie ma konieczności stosowania w nich innych (przeważnie zdecydowanie droższych) systemów suchej zabudowy. W płytach g-k typu H2 poddaje się impregnacji ich rdzeń, dzięki czemu następuje poprawa odporności na wilgoć (całkowite wchłanianie wody przez ten materiał jest mniejsze niż 10%).

Natomiast płyty g-k typu H1 dodatkowo laminuje się obustronnie matą z włókna szklanego, przez co są one jeszcze bardziej odporne na działanie wilgoci (całkowite wchłanianie wody nie przekracza 5%). Płyty te nadają się do pomieszczeń, w których panują dodatnie temperatury i wilgotność do 90% (np. systemów ściennych i sufitowych w pływalniach, pomieszczeniach gospodarczych itp.).

Płyty gipsowo-włóknowe

Materiał ten różni się znacząco od tradycyjnych płyt gipsowych, bo w jego składzie znajdują się dodatkowo włókna celulozy. Płyty g-w są sprasowywane pod wysokim ciśnieniem, dzięki czemu ich struktura jest gęsta, mocna i jednorodna. Są bardzo odporne na wilgoć, a także na działanie ognia. Dodatkowo charakteryzują się wysoką izolacyjnością akustyczną. Świetnie sprawdzają się do zabudów poddaszy, a także mogą stanowić podłoże bezpośrednio narażone na kontakt z wodą. Z materiałów g-w, oprócz ścian i sufitów, wykonuje się również suche jastrychy posadzkowe.

Płyty gipsowo-włóknowe doskonale sprawdzają się tak w domowych kuchniach i łazienkach, jak i w obiektach użyteczności publicznej (na basenach, w ogólnodostępnych toaletach, natryskach, łaźniach itd.). Są łatwe w obróbce. Mocuje się je za pomocą wkrętów lub klamer do rusztów drewnianych bądź stalowych. Występują w wersji uniwersalnej oraz jako produkty z frezowaną krawędzią, która jeszcze bardziej podnosi wodoodporność i zapewnia całkowitą szczelność tworzonej przegrody.

Płyty cementowe do suchej zabudowy w pomieszczeniach wilgotnych

Rdzeń płyt cementowych to lekki beton. Z obydwu stron pokrywa się go siatką zbrojoną włóknem szklanym i cementem. To produkty równie odporne na działanie wilgoci, co ich odwiewniki omówione powyżej, przez co znajdują zastosowanie w mieszkalnictwie oraz obiektach użyteczności publicznej i przemysłowych (także jako podłoże stale narażone na działanie wody). Nadają się do budowy ścian działowych, instalacyjnych, sufitów podwieszanych, wszelkiego rodzaju zabudów oraz jako podkłady posadzkowe pod ogrzewane podłogi.

Płyty cementowe mają bardzo wysoką wodoodporność (nie pęcznieją i nie kruszą się na skutek działania wilgoci). Oprócz tego zapewnią pełną stabilność konstrukcji o podwyższonych parametrach izolacyjności akustycznej i termicznej oraz właściwościach przeciwgrzybicznych i ognioodpornych. Zabudowa wykonana z płyt cementowych jest wytrzymała mechanicznie, odporna na uderzenia i można na niej układać okładziny ceramiczne oraz kamienne o ciężarze do 50 kg/m2.

Suche zabudowy z płyt drewnopochodnych

Do pomieszczeń wilgotnych nadają się także płyty drewnopochodne o rozproszonym układzie wiórów drzewnych i niskim współczynniku pęcznienia. Mają dużą odporność na wilgoć oraz wysoką wytrzymałość (nie uginają się i nie łamią pod obciążeniami). Dzięki temu można stosować je w kuchniach i łazienkach jako elementy wykończenia ścian i podłóg. Są paroprzepuszczalne, odporne na rozwój grzybów i pleśni, a także charakteryzuje je podwyższona izolacyjność akustyczna i termiczna. Można je ciąć i układać w dowolnym kierunku, co daje możliwość ekonomicznego wykorzystania zakupionego materiału.