Sufity podwieszane – najczęstsze błędy przy montażu

Niewłaściwy rozstaw rusztu

Sufit podwieszany może być 1- lub 2-poziomowy. W zależności od rodzaju rusztu, poszczególne elementy powinny być rozmieszczone we właściwych odległościach – w przeciwnym wypadku konstrukcja sufitu podwieszanego traci na wytrzymałości. Maksymalny rozstaw to 100 cm. W przypadku sufitu 2-warstwowego zalecane odległości w dolnej części to maksymalnie 50 cm (gdy płyta jest przymocowana poprzecznie) i 40 cm (przy zamocowaniu płyty podłużnie).

Sufit podwieszany może być 1- lub 2-poziomowy. W zależności od rodzaju rusztu, poszczególne elementy powinny być rozmieszczone we właściwych odległościach – w przeciwnym wypadku konstrukcja traci na wytrzymałości.

Niedopasowane elementy zawieszenia

Zawieszenie sufitu musi być dostosowane do jego funkcji, a co za tym idzie – odległości od stropu. Jeśli sufit ma służyć tylko do zamontowania oświetlenia i jego wysokość wynosi ok. 10-12 cm od stropu, używamy elementów ES, EL do mocowania bezpośredniego. Inaczej montuje się sufit podwieszany, który ma zasłaniać termoizolację czy wentylację. Wówczas potrzebne będą specjalne pręty mocujące oraz wieszaki obrotowe ze sprężyną. I w jednym, i w drugim przypadku należy również pamiętać o zastosowaniu właściwych elementów kotwiących: kołki rozporowe z tworzywa nie zdadzą tu egzaminu – kotwy muszą być metalowe.

Źle dobrana płyta sufitowa

Do sufitu podwieszanego, który umieszczamy w salonie czy sypialni, możemy zastosować zwykłą płytę kartonowo-gipsową. Jeżeli jednak planujemy także montaż takiego sufitu w kuchni czy w łazience, płyta powinna charakteryzować się zmniejszoną nasiąkliwością. Jeżeli płyta sufitowa nie będzie posiadała właściwości, które ochronią ją przed wzmożonym działaniem wilgoci, sufit będzie bardzo podatny na uszkodzenia i w przyszłości będzie generował spore koszty związane z naprawami.

Jeśli sufit ma służyć tylko do zamontowania oświetlenia i jego wysokość wynosi ok. 10-12 cm od stropu, używamy elementów ES, EL do mocowania bezpośredniego.

Korzystanie z niesystemowych materiałów

Płyta gipsowo-kartonowa, wieszaki, łączniki i profile – wszystkie te materiały powinny pochodzić od tego samego producenta. Najlepiej zatem kupić gotowy system suchej zabudowy do montażu sufitu podwieszanego. Dzięki temu możemy mieć pewność, że każdy element cechuje taka sama jakość. To istotne dla trwałości sufitu: nawet jedno słabsze ogniwo negatywnie wpływa na całą konstrukcję, obniżając jej jakość, wytrzymałość i bezpieczeństwo.

Brak dylatacji

W sufitach o długości powyżej 15 m powinny znajdować się szczeliny, czyli dylatacje, bez których sufit nie będzie prawidłowo funkcjonował. Dylatacje umożliwiają bowiem samoczynne przenoszenie obciążeń czy przesunięć, które pojawiają się w przypadku większych powierzchni sufitowych. Po zakończeniu montażu szczeliny można skutecznie zamaskować, więc nie będą rzucać się w oczy i psuć wizualnego efektu.

Płyta gipsowo-kartonowa, wieszaki, łączniki i profile – wszystkie te materiały powinny pochodzić od tego samego producenta. Najlepiej zatem kupić gotowy system suchej zabudowy do montażu sufitu podwieszanego.

Nieodpowiednia temperatura powietrza

Montaż sufitu podwieszanego powinien odbywać się w określonych warunkach atmosferycznych: temperatura powietrza nie może wynosić mniej niż 5˚C (podczas szpachlowania sufitu – minimum 10˚C). Idealną sytuację mamy, gdy wszystkie prace są wykonywane przy stałej temperaturze i wilgotności powietrza – wówczas zabezpieczamy się przed powstawaniem rys lub pęknięć na suficie w przyszłości.

Nie należy zapominać także o tym, że sufit podwieszany ma ograniczoną wytrzymałość i zawieszanie na nim ciężkich dekoracji nie jest zalecane. Masywny żyrandol lub oprawę oświetleniową, a także wiszące półki czy inne elementy najlepiej przymocować bezpośrednio do stropu.