Tynk strukturalny (baranek) na elewacji czy farba strukturalna?

Warstwę tynku układa się na elewacji budynku. Izoluje pomieszczenia wewnętrzne i chroni konstrukcję przed zagrożeniami pogodowymi oraz szkodliwymi wpływami otoczenia. Wybierać można spośród wielu rodzajów tynków. Ciekawym sposobem „ubrania” budynku w elegancki płaszcz elewacji może być tynk strukturalny albo farba strukturalna.

 

 

Struktura tynków elewacyjnych – cienkowartwowy, kornik i baranek

• Tynk cienkowarstwowy stanowi jedną warstwę o grubości od 2 do 10 mm. Stosuje się go na ocieplone ściany dwuwarstwowe. Tynki cienkowarstwowe można w dekoracyjny sposób nakładać albo wykańczać. Mają często na elewacji strukturę baranka. Tego rodzaju efekt powstaje na skutek zawartości w masie tynku ziaren kruszywa. Mają one wielkość 1,5, 2, 2,5 albo 3 mm, co pozwala na kształtowanie faktury powierzchni o różnej wyrazistości. Im grubsza faktura baranka, tym łatwiej ukryć pewne nierówności ściany. Grudki kruszywa pokryte zostają cienką warstwą masy tynku. Odpowiedni sposób nakładania masy i zacierania baranka jest istotny dla trwałości warstwy tynku.
• Tynk na elewacji może mieć również strukturę kornika. Tynk zacierany w różnych kierunkach zyskuje gładką powierzchnię z wyraźnymi rowkami, przypominającymi chodniki żerujących pod korą owadów. Zacieranie z góry na dół tworzy rowki pionowe, umożliwiające szybkie spływanie wody. Układ rowków – pionowy, skośny albo okrężny – ma wpływ na końcowy efekt i powinien być stosowany konsekwentnie na elewacji całego budynku.
• Tynk strukturalny typu baranek na elewacji tworzy gładszą, bardziej jednolitą powierzchnię, którą łatwiej jest utrzymać w czystości. Okresowe czyszczenie oraz odświeżenie takiej elewacji jest łatwiejsze, niż elewacji o fakturze kornika.

 

 

Tynk strukturalny czy farba strukturalna – co wybrać na elewację?

Tynk strukturalny można nakładać na różne podłoża. Tynkowana ściana zewnętrzna budynku może być betonowa, drewniana, cementowa albo gipsowa i nie wymaga specjalnego przygotowania. Nałożona warstwa tynku doskonale wyrówna ewentualne pęknięcia i nierówności powierzchni. Podłoże musi być tylko przed tynkowaniem oczyszczone i wysuszone. Gdyby występowały większe nierówności, należałoby najpierw zastosować podkładową warstwę tynku.

Farby strukturalne imitują fakturę i wzór tynku strukturalnego. Podstawową cechą, która różni tynk i farbę strukturalną jest ziarnistość kruszywa. Wielkość granulatu w farbie wynosi 0,35 do 1,5 mm, podczas gdy ziarna kruszywa w tynku mogą być dwukrotnie większe. Większe jest też zużycie masy tynku, grubsza warstwa i większa pracochłonność jego nakładania. Nanoszenie farby strukturalnej jest łatwiejsze i nie wymaga specjalnego doświadczenia.

Farba strukturalna łatwo się nakłada na każdą prawie powierzchnię. Ponieważ doskonale maskuje pewne nierówności, powierzchnia ściany nie musi być dokładnie gładka. Warstwę farby nakłada się podobnie, jak warstwę tynku strukturalnego, z tym że koszty malowania są znacznie niższe. Farba strukturalna może imitować tynk baranek, ale go nie zastąpi. Ściany muszą być wcześniej otynkowane zwykłą masą albo obłożone płytami gipsowo-kartonowymi. Po dodaniu do farby proszku strukturalnego otrzymuje się powierzchnię o fakturze baranka.

Elewacyjna farba strukturalna pozwala uzyskać powłokę wodoszczelną, elastyczną i maskującą drobne pęknięcia. Kolory można ze sobą dowolnie mieszać, otrzymując zaplanowane efekty. Cieńsza warstwa farby oraz mniejsza ziarnistość powodują mniejsze zużycie w porównaniu z tynkiem. Przewagą tynku jest możliwość nakładania go na ścianę surową, bez przygotowania. Grubsza warstwa tynku pozwala wypełniać ewentualne ubytki.

Zarówno tynk strukturalny, jak i farba strukturalna są doskonałym pomysłem na stworzenie trwałej elewacji budynku. Wybór elewacji zależy od indywidualnych upodobań, aktualnego stanu ścian budynku oraz wielkości możliwych do poniesienia kosztów.