Jak SKUTECZNIE pozbyć się kuny domowej z poddasza?

Kuna domowa - co to za zwierzę?

Kuna domowa, zwana także “kamionką”, jest małym ssakiem drapieżnym należącym do rodziny łasicowatych. Okres życia kuny to około 10 lat, chociaż znany jest przypadek, gdzie kuna żyła aż 18 lat. Kuny domowe występują naturalnie na terenie Europy, Ameryce i wielu regionach Azji. W Europie nie spotkamy tego ssaka jedynie na wyspach Brytyjskich oraz chłodniejszych lokalizacjach, takich jak kraje Skandynawskie, Estonia, północna część Rosji oraz Dania. Kuna nie występuje również na wyspach Morza Śródziemnego.

Obecnie kuny domowe żyją głównie w budynkach oraz obiektach, które są rzadko odwiedzane przez ludzi (budynki gospodarcze, szopy, strychy i ruiny).

Jak wygląda kuna domowa? Jak ją rozpoznać?

Kuna domowa może mieć różne barwy szaty - od barwy ciemnobrązowej, po szarość. Cechą charakterystyczną jest znajdują się na podgardlu kuny pasek przypominający biały krawat, który ciągnie się po klatkę piersiową. Zdarzają się jednak wyjątki, gdzie kuna nie posiada tego znaku szczególnego.

Kuny nie posiadają owłosienia na podeszwach łap, a miękkość poduszek sprawia, że zwierzę to porusza się bardzo cicho. Pod względem rozmiarów kamionka jest podobna do kota, ale jest smuklejsza. Kuna domowa ma około 50 cm długości (bez ogona).

Ciekawostką jest fakt, że kamionka potrafi skakać na odległość 3 metrów. Ponadto doskonale się wspina, przez co wystarczy szczelina w dachu, aby kuna zadomowiła się na strychu. Posiada również bardzo ostre zęby i silne łapy.

Kuna domowa - czym się żywi?

Kuna domowa spożywa zarówno pokarmy roślinne, jak i zwierzęce, w zależności od ich dostępności. Najczęściej jednak żywi się ptakami, gryzoniami i ptasimi jajami. Kuny porywają także małe zwierzęta hodowlane, takie jak króliki czy kurczaki. Latem natomiast żerują na płazach oraz jaszczurkach. Z kolei spośród owoców szczególnie preferują owoce leśne, borówki, maliny, śliwki i czereśnie.

Kuna domowa a leśna oraz inne gatunki

Oprócz kuny domowej w naturze występują kuny leśne, amerykańskie, japońskie, rybożerne, tamilskie i żółtogardłe. W Polsce spotyka się jednak tylko kuny domowe i leśne, dlatego skupimy się na tych gatunkach.

Jak wygląda kuna leśna i czym różni się od domowej? Kuna leśna jest przede wszystkim większa od domowej. Nie posiada również białego paska na podgardlu ciągnącego się do klatki piersiowej, ale żółtą (a nawet pomarańczową) plamę na szyi. Łapki są mocno owłosione. Ma także inny kolor futra, który zmienia się wraz z porami roku. Latem futro jest krótkie i matowe, a zimie puszyste i błyszczące. Jego barwa jest ciemniejsza od futra kuny domowej.

Jak rozpoznać, czy na strychu zadomowiła się kuna?

Aktywność kuny możemy bardzo łatwo rozpoznać. Na poddaszu hałasuje, niszczy izolacje, przegryza kable, brudzi. Jeśli kuna znajduje się na poddaszu, poznamy to np. po obecności odchodów o bardzo nieprzyjemnym zapachu. W okolicy mogą znajdować się martwe ptaki, gryzonie i inne małe zwierzęta (kuny żywią się nimi i przynoszą je w pobliże swojej kryjówki na później do spożycia). W materiale na dachu mogą występować dziury - to bardzo charakterystyczna oznaka obecności kuny w domu. Ponadto zwierzęta te hałasują, strącając przedmioty lub wydając syki. Kuna może zdradzić swoją obecność także poza domem, np. przegryzając przewody w samochodach.

Gdy próby pozbycia się kuny są nieskuteczne… Dlaczego tak się dzieje?

Zapewne zadomowiła się u Was kuna i nie potraficie jej wywabić, skoro czytacie niniejszy artykuł. Pułapka kupiona, odstraszacz także, ale kuna nadal nie chce opuścić poddasza… Problem z pozbyciem się tego zwierzęcia jest dwojaki: po pierwsze kuny charakteryzują się neofobią, czyli innymi słowy - boją się nowości. Jeśli w pobliżu pojawi się nowy przedmiot (np. odstraszacz czy pułapka), będą unikać konfrontacji z nim. Jednak z czasem kuna może oswoić się z owym przedmiotem, przez co nie będzie już skuteczny. Drugim problemem jest wrażliwość kuny na zapachy. W internecie wiele pisze się o niesamowitym działaniu odstraszającym rozbitych jajek. Jest to co prawda jedna ze skutecznych metod, ale wyłącznie wtedy, gdy nie umieścimy go gołą ręką. Jeśli nie zastosujemy tej zasady, kuna wyczuje zapach człowieka i ominie jajko szerokim łukiem.

Jakie są skuteczne sposoby na kunę?

1. Sposób na kunę - preparaty zapachowe

Kuny posiadają bardzo czuły węch, co warto wykorzystać przeciwko tym szkodnikom. Odstraszająco może zadziałać np. zapach sierści psa. Na rynku dostępne są gotowe preparaty zapachowe w płynie, które odstraszą zarówno kuny, jak i inne gryzonie.

Przyjęło się również, że kunę odstraszy zapach kostki do WC. Jest to skuteczne rozwiązanie pod warunkiem, że na kostce nie pozostawimy zapachu ludzkiego ciała (musimy zawiesić ją w rękawicach). Należy również co jakiś czas zmieniać zapach (np. raz zapach sierści psa, a następnie kostka WC), aby metody były skuteczne, ponieważ kuna szybko przyzwyczaja się nawet do bardzo nieprzyjemnych woni.

2. Sposób na kunę - żywołapka

Pułapka żywołowna często okazuje się nieskuteczna, z powodu niewłaściwego użycia. Pułapka z wabiącym przysmakiem (np. jajkiem czy chlebem z miodem) musi poleżeć na strychu co najmniej kilka dni, aby kuna przyzwyczaiła się do zapachu. Dopiero po czasie, gdy pokarm zacznie znikać, powinniśmy ją odblokować. Należy uważać, aby nie pozostawić ludzkiego zapachu.

3. Sposób na kunę - odstraszacz

Skutecznym sposobem może okazać się odstraszacz dźwiękowy. Nie jest to jednak metoda długotrwała, ponieważ kuna w końcu przyzwyczai się do dźwięku. Odstraszacz dźwiękowy może niestety okazać się bronią obosieczną, jeśli posiadamy inne zwierzęta w domu, które również będą słyszeć ultradźwięki.

4. Sposób na kunę - środki domowe

Kunę można wypłoszyć przy pomocy środków domowych. Możemy np. rozrzucić (w rękawicach) sierść psa lub kota po poddaszu i wokół domu. Taki zabieg należy co jakiś czas powtarzać, jednak niezbyt długo - kuna przyzwyczai się do sierści i nie będzie jej już straszna.

5. Sposób na kunę - elektryczny pastuch

Mniej popularnym sposobem na kunę jest instalacja będą niejako elektrycznym pastuchem. Instalację umieszcza się wzdłuż okapów, zwykle przy rynnach. Prąd emitujący niewielkie napięcie skutecznie da do zrozumienia ssakom, że nie są mile widziane na poddaszu.

Najlepsza metoda - zapobieganie! Zobacz, jak zabezpieczyć dach przed kunami

Aby uniknąć problemu z kunami w przyszłości, należy dokładnie zabezpieczyć dach i poddasze. I tak kolejno: wszelkie wloty (otwory wentylacyjne) na poddasze lub pokrycie, muszą być zabezpieczone metalowymi taśmami perforowanymi lub stalowymi kratkami. Podobne osłony warto zastosować także wzdłuż szczeliny kalenicowej. Podbitkę dachową lepiej wykonać z drewna, a niżeli z plastiku. Ochronę przed kunami będzie stanowić ponadto ocieplenie nakrokwiowe, które układane jest na sztywnym poszyciu oraz izolowane papą. Poddasze wówczas jest bardzo szczelne i nie ma możliwości, aby cokolwiek dostało się do środka. Ciekawostką jest, że gryzonie i kuny domowe nie lubią styropianiu, szczególnie XPS lub płyt PIR - zdecydowanie wolą miękką wełnę mineralną.

Gdy już złapiesz kunę - co z nią zrobić?

Kunę po złowieniu należy wywieść jak najdalej to możliwe. Przewożąc ją samochodem, wyściel bagażnik mocną folią, aby zapach kuny nie wniknął w tapicerkę.