Jak wykonać ogrzewanie podłogowe? Instrukcja krok po kroku

Jaki projekt ogrzewania?

Mimo że ogrzewanie podłogowe nie wydaje się skomplikowaną konstrukcją, to jednak musi być zaprojektowane przez fachowca – projektanta instalacji sanitarnych. Najlepiej uwzględnić takie rozwiązanie już podczas projektowania domu. W projekcie ogrzewania trzeba wziąć pod uwagę m.in. wielkość i przeznaczenie pomieszczenia, rodzaj posadzki, a także rozmieszczenie stałych elementów wystroju, mających bezpośredni kontakt z podłogą, np. armatura łazienkowa, zabudowa kuchenna czy szafa wnękowa.

W projekcie ogrzewania trzeba wziąć pod uwagę m.in. wielkość i przeznaczenie pomieszczenia, rodzaj posadzki, a także rozmieszczenie stałych elementów wystroju, mających bezpośredni kontakt z podłogą.

Rury: plastikowe czy miedziane?

Już na etapie projektowania warto zdecydować, jaki rodzaj przewodów zastosujemy w ogrzewaniu podłogowym. Do wyboru mamy rury miedziane, które charakteryzują się wysoką jakością i trwałością (mogą nam służyć z powodzeniem nawet kilkadziesiąt lat), są ekologiczne, odporne na wysokie temperatury i ogień oraz elastyczne, dzięki czemu łatwo się je układa. Niestety, wybierając rury miedziane, trzeba również liczyć się ze znacznym kosztem instalacji – nawet o 35-40% wyższym niż przy zastosowaniu rur z tworzyw sztucznych.

Niestety, wybierając rury miedziane, trzeba również liczyć się ze znacznym kosztem instalacji – nawet o 35-40% wyższym niż przy zastosowaniu rur z tworzyw sztucznych.

Dlatego większość osób instalujących ogrzewanie podłogowe używa rur z polibutylenu, polietylenu sieciowego lub polipropylenu. Tego typu przewody również bez zarzutu spełnią swoją funkcję w ogrzewaniu. Cechuje je odporność na kwasy i zasady, duża wytrzymałość oraz elastyczność – zwłaszcza rury z polibutylenu, które układają się bezproblemowo nawet przy niskich temperaturach. Argumentem, który najmocniej przemawia za rurami plastikowymi, jest oczywiście ich korzystna cena: za metr bieżący zapłacimy zaledwie kilka złotych.

Przygotowanie podłoża i wykonanie izolacji ogrzewania

Montaż ogrzewania rozpoczynamy od dostosowania podłoża, które powinno być wyrównane i oczyszczone, a także osuszone, aby po ułożeniu izolacji i przewodów oraz zalaniu jastrychem w podłoże nie wdarł się grzyb lub pleśń, które mogą spowodować niemałe kłopoty i nieprzyjemności, nie wspominając już o ich szkodliwości dla zdrowia. Na odpowiednio przygotowanym podłożu układamy izolację z folii przeciwwilgociowej i styropianu oraz kolejną warstwę folii z siatką kotwiącą do przymocowania rur.

Montaż ogrzewania rozpoczynamy od dostosowania podłoża, które powinno być wyrównane i oczyszczone, a także osuszone, aby po ułożeniu izolacji i przewodów oraz zalaniu jastrychem w podłoże nie wdarł się grzyb lub pleśń.

Montaż obiegów grzewczych ogrzewania podłogowego

Kluczowym etapem instalacji ogrzewania podłogowego jest ułożenie obiegów grzewczych. Jeden obieg powinien wynosić maksymalnie 100 m – jeżeli będzie zbyt długi, ogrzewanie może nie działać prawidłowo, ponieważ ciśnienie będzie niewystarczające. Należy również unikać zbyt gęstego ułożenia rur, aby nie przegrzać podłogi. Rury przymocowujemy przy pomocy specjalnych klipsów: nie mogą one być przypadkowe, tylko dopasowane do całej instalacji.

Jeden obieg powinien wynosić maksymalnie 100 m – jeżeli będzie zbyt długi, ogrzewanie może nie działać prawidłowo.

Niesolidnie zamocowane rury, z zastosowaniem słabej jakości klipsów, mogą oderwać się od podłoża, kiedy będziemy wykonywać wylewkę betonową. Warto pamiętać, że początek obiegów powinien znajdować się przy oknie lub drzwiach, czyli tam, gdzie mamy do czynienia z potencjalnie największą stratą ciepła. Z kolei końcówki rur podłączamy do rozdzielacza wody.

Jak wykonać próbę ciśnieniową?

Po ułożeniu i przymocowaniu rur konieczne jest przeprowadzenie próby szczelności: wpuszczamy do przewodów wodę pod ciśnieniem. Dzięki temu możemy zyskać pewność, że nigdzie nie występuje wyciek. Próbę ciśnieniową należy wykonać ze szczególną starannością, dlatego że po zalaniu instalacji betonem wykrycie i naprawa tego typu awarii będą znacznie trudniejsze i bardziej kosztowne.

Próbę ciśnieniową należy wykonać ze szczególną starannością, dlatego że po zalaniu instalacji betonem wykrycie i naprawa tego typu awarii będą znacznie trudniejsze

Wykonanie dylatacji obwodowej

Przedostatnim krokiem, przed wykonaniem wylewki, jest zamontowanie szczelin dylatacyjnych. Taśmę piankową umieszczamy na obrzeżach pomieszczenia, natomiast w przypadku większego pokoju dzielimy powierzchnię na kilka fragmentów i umieszczamy dodatkowe dylatacje. Taśmę układamy także przy drzwiach. Warto zadbać również o to, aby szczeliny dylatacyjne znajdowały się nad przewodami zasilającymi, nie zaś bezpośrednio nad pętlą. Dzięki temu będziemy cieszyć się sprawnie działającym ogrzewaniem podłogowym przez długi czas.

Zalewanie instalacji ogrzewania podłogowego jastrychem

Końcowym etapem jest wylewka betonowa. Instalację zalewamy warstwą jastrychu – możemy dodać do niej specjalny preparat, który sprawia, że zwiększa się plastyczność masy, a także zdolność przewodzenia ciepła i trwałość. W miejscu, gdzie przewidujemy wzmożone obciążenie podłogi, np. tam, gdzie mają stanąć cięższe meble lub elementy armatury łazienkowej, należy zamontować dodatkowe wzmocnienie w postaci siatki ze stalowych prętów. Przy wylewaniu jastrychu oraz przez ok. 3 tygodnie po wykonaniu wylewki w pomieszczeniu powinny panować w miarę stałe warunki klimatyczne: umiarkowana temperatura i wilgotność powietrza. Dlatego instalacji nie można montować w budynku, który jest jeszcze w stanie surowym – powinny być już wstawione okna i drzwi, aby można było je zamknąć na czas wysychania wylewki. Jeżeli beton wyschnie zbyt szybko, w przyszłości mogą pojawiać się rysy i pęknięcia.

W miejscu, gdzie przewidujemy wzmożone obciążenie podłogi, np. tam, gdzie mają stanąć cięższe meble lub elementy armatury łazienkowej, należy zamontować dodatkowe wzmocnienie w postaci siatki ze stalowych prętów.

Położenie posadzki na ogrzewanie podłogowe

Po ukończeniu instalacji ogrzewania podłogowego możemy zacząć układać posadzkę. Najlepiej sprawdzą się płytki ceramiczne, które dobrze przewodzą ciepło. Panele podłogowe są nieco mniej korzystnym rozwiązaniem, ale jeżeli są dość cienkie, nie powinny stanowić problemu. Warto przy tym pamiętać, że podkład pod panele powinien być w takiej sytuacji perforowany, aby lepiej przepuszczał ciepło z podłogówki.

Zdecydowanie niezalecane jest układanie ogrzewania podłogowego w pomieszczeniu, w którym chcemy mieć drewniany parkiet. Drewno nie znosi dobrze wszelkich zmian temperatur i ma słabszą zdolność do przewodzenia drewna. Co nie oznacza, że drewno musimy całkowicie wykluczyć. Należy wtedy wybrać gatunek, który ma niski współczynnik skurczu oraz z właściwością osiągania równowagi higroskopijnej w długim czasie. Do takich gatunków zalicza się dąb, tek, doussie, merbau albo iroko. Niezalecanym natomiast gatunkiem jest z pewnością buk, który łatwo zmienia wymiary pod wpływem wilgotności i temperatury. Trzeba również zwrócić uwagę na budowę podłogi drewnianej. Od litych lepiej sprawdzą się warstwowe - dzięki krzyżowemu ułożeniu słoi drewno pracuje słabiej, przez co ryzyko odkształcania jest mniejsze. Należy jednak - przy zakupie takiej podłogi - sprawdzić, czy producent zalecą ją na podłogę podgrzewaną. Jeżeli jest inaczej, deski mogą ulec rozwarstwianiu. 

Warto również zadbać o odpowiednie rozmieszczenie mebli: w pokojach o ogrzewanej podłodze nie należy przede wszystkim przesadzać z liczbą elementów umeblowania. Ciężkie konsole, dębowe szafy i stoły oraz duże kanapy i fotele będą ograniczać dopływ ciepła, a co za tym idzie – sprawią, że podłogówka będzie mniej ergonomiczna.