Jaki komin do kominka? Rodzaje i wymagania techniczne

Kominek, w którym jest spalane drewno, wymaga podłączenia do komina. Jego wysokość, średnica, usytuowanie i poszczególne elementy wyposażenia muszą spełniać wytyczne zawarte w określonych przepisach i normach.

Rodzaje kominów do kominka

Rozróżniamy trzy podstawowe typy kominów, które są stosowane w kominkach:

  • kominy murowane;
  • kominy ceramiczne;
  • kominy stalowe.

Różnią się one między sobą rozwiązaniami konstrukcyjnymi oraz rodzajem materiału, z którego zostały wykonane. Do kominków najczęściej stosuje się kominy murowane, lecz bardziej polecane przez specjalistów są kominy ceramiczne i stalowe.

W przypadku kominów murowanych warto zastosować wkładki stalowe w celu zwiększenia ich trwałości i bezpieczeństwa użytkowania. Jeśli nie będą odpowiednio szczelne, istnieje ryzyko zatrucia tlenkiem węgla (tzw. czadem).

Przed zakupem jakichkolwiek elementów kominkowych należy zwrócić uwagę, czy są oznaczone znakiem bezpieczeństwa CE. Tylko wtedy będziemy mieć gwarancję, że produkt został odpowiednio przetestowany i wprowadzony do obrotu zgodnie z prawem.

Komin stalowy czy ceramiczny do kominka? Wady i zalety

Zaletami kominów stalowych są oszczędność miejsca wewnątrz budynku, szybsze rozgrzewanie samego komina i odporność na pożar sadzy (w przypadku zastosowania rur o grubości 0,4-0,08 mm ze stali austenitycznej chromowo-niklowej), lekka konstrukcja niewymagająca fundamentu, dwie możliwości montażu (bezpośrednio nad kominkiem lub na zewnątrz bez dodatkowej izolacji), odporność na wilgoć, kwasoodporność, a wadami wysoka cena zakupu i niższy okres gwarancyjny. Z kolei do zalet kominów ceramicznych możemy zaliczyć przykładowo zintegrowany kanał wentylacyjny, odporność na wilgoć i agresywne kwasy, wysoką dostępność w hurtowniach budowlanych oraz to, że pustak stanowiący obudowę komina tworzy budowlany element ściany. Ich wadami są m.in. większa trudność w montażu i eksploatacji oraz wymóg częstszych przeglądów i systematycznego czyszczenia przez kominiarza. Oba rodzaje kominów są odporne na wysoką temperaturę do 600-750 ºC, a nawet ponad 1000 ºC w przypadku pożaru sadzy.

 

Licząc od ujścia komory dymowej, komin powinien posiadać wysokość co najmniej 4 m
Licząc od ujścia komory dymowej, komin powinien posiadać wysokość co najmniej 4 m

 

Komin do kominka – wymiary i wymagania techniczne

 
Komin, do którego ma zostać podłączony kominek, powinien posiadać atest dla pieców na paliwo stałe. Musi być prowadzony pionowo i posiadać wysokość co najmniej 4 m (licząc od ujścia komory dymowej, nie od podłogi). Poszczególne elementy komina należy bardzo dokładnie ze sobą połączyć, aby w efekcie komin był maksymalnie szczelny. Komin murowany z cegieł powinien zostać uszczelniony wkładką z rur kwaso- i żaroodpornych (w kominach ceramicznych i stalowych nie ma takiej konieczności). Rurę łączącą kominek z kominem należy podłączyć w taki sposób, aby pod wpływem zmian temperatury mogła zmieniać długość. Komin powinien być także wyposażony w wyczystkę (otwór w dolnej części umożliwiający czyszczenie przewodów). W przypadku, gdy komin znajduje się nad kominkiem, funkcję wyczystki pełni komora paleniska.

Przekrój poprzeczny komina powinien mieć kształt zbliżony do koła lub kwadratu (minimalny stosunek boków to 2/3). Ważna jest także średnica komina. Jej minimalna wielkość to 15 cm (albo wymiary 14 x 14 cm). W przypadku kominów stalowych minimalna średnica to 12 cm. Podane wielkości są minimalnymi wymaganymi wymiarami. W każdym przypadku odpowiednią średnicę powinien obliczyć specjalista, biorąc pod uwagę m.in. moc kominka oraz wysokość komina.

Wylot komina powinien znaleźć się co najmniej 60 cm powyżej kalenicy (w przypadku pokrycia materiałem łatwopalnym) i 30 cm (w przypadku dachu z pokryciem niepalnym). Komin wieńczy nasada kominowa lub daszek. Jeśli na dachu jest pokrycie palne należy dodatkowo zabezpieczyć wylot komina siatką przeciwiskrową.

Właściciel domu musi pamiętać o regularnych przeglądach przewodów kominowych i legitymować się aktualnym zaświadczeniem kominiarskim potwierdzającym, że kanał dymowy jest szczelny i drożny, wytwarza wymagany ciąg oraz spełnia wymogi dotyczące odprowadzania spalin z pieców na paliwa stałe.

Komin może być usytuowany bezpośrednio nad kominkiem, za nim lub obok niego. Najlepszym rozwiązaniem jest wybranie pierwszej możliwości ze względu na najmniejsze straty ciepła i mały opór dla spalin. Odchylenie komina od osi nie powinno przekraczać kilkunastu centymetrów.

Zapoznaj się: Wkład kominowy – jaki wybrać? Jakie są rodzaje wkładów kominowych?

Komentarze