Posadzka epoksydowa w garażu – rodzaje, zalety, wskazówki
Niezależnie od tego, czy garaż jest wkomponowany w bryłę domu, czy stanowi oddzielny budynek, nie należy traktować go po macoszemu – warto zadbać o odpowiednią jakość materiałów i wykonania. Istotnym elementem jest tu posadzka, która powinna być wytrzymała i odporna na uszkodzenia mechaniczne. Czy posadzka epoksydowa nadaje się do garażu?
Posadzka epoksydowa – co to jest?
Posadzka epoksydowa zwana jest również posadzką żywiczną – ten termin nieco bardziej przystępnie sugeruje nam rodzaj materiału, z jakiego jest ona wykonana. Tego rodzaju posadzki tworzy się z żywic syntetycznych, jedno- lub dwuskładnikowych, które najczęściej zawierają polifenole i substancję utwardzającą, niekiedy również barwniki. Paleta żywic dostępnych obecnie na rynku jest dość szeroka: różnią się one m.in. składem, wytrzymałością i odpornością na uszkodzenia mechaniczne, wyglądem po zakończeniu prac, przeznaczeniem. Większość żywic jest stosowana głównie w przestrzeniach o charakterze przemysłowym i publicznym, ale ostatnio można również napotkać żywice epoksydowe przeznaczone do wnętrz mieszkalnych czy biurowych.
Posadzka epoksydowa może być wylewana zarówno na beton, jak i na powierzchnie metalowe lub drewniane, w celu zapewnienia im dodatkowej ochrony przed niekorzystnym działaniem czynników zewnętrznych i uszkodzeniami mechanicznymi.
Ułatwieniem w nakładaniu żywicy epoksydowej jest wybór posadzki samopoziomującej
Ze względu na swoje właściwości, posadzka żywiczna z powodzeniem może być stosowana w garażu. Jest bowiem odporna nie tylko na duży ciężar, uderzenia, zanieczyszczenia i ścieranie, ale także na nadmiar wilgoci, bardzo wysokie temperatury oraz substancje chemiczne, jak np. olej napędowy czy silnikowy. Trzeba jednak uważać, by tego rodzaju posadzka nie była bezpośrednio i długotrwale wystawiona na działanie promieni UV – wówczas niektóre jej parametry mogą słabnąć, a kolor wyblaknie i straci estetyczny wygląd. Na powierzchniach znajdujących się w nasłonecznionych miejscach lepiej sprawdzi się posadzka z żywicy poliuretanowej.
Rodzaje posadzek epoksydowych
Posadzki epoksydowe dzielą się na dwa główne rodzaje: posadzki wykonane z żywicy cienkowarstwowej oraz grubowarstwowej.
- Żywica epoksydowa cienkowarstwowa – posadzka wykonana z tego rodzaju żywicy ma zazwyczaj ok. 0,5 mm grubości (maksymalnie 1 mm). Można nakładać ją samodzielnie, posługując się zwykłym wałkiem – takim, jakiego używamy np. do malowania ścian – nie potrzebujemy zatem żadnych specjalistycznych urządzeń. Trzeba jednak pamiętać, że podłoże musi być bardzo dokładnie oczyszczone, wyrównane i wygładzone. Na rynku dostępne są żywice cienkowarstwowe zarówno bezbarwne, jak i barwione, a także matowe i z połyskiem. Niestety, posadzka z żywicy cienkowarstwowej jest najmniej trwała i najmniej odporna na uszkodzenia i ścieranie, więc raczej nie sprawdzi się zbyt dobrze w garażu.
- Żywica epoksydowa grubowarstwowa – tworzy posadzkę o grubości co najmniej 2 mm (niekiedy nawet do ok. 5 mm). Podobnie jak posadzka cienkowarstwowa, może być bezbarwna lub wzbogacona barwnikiem. Do jej wykonania potrzebne są już bardziej zaawansowane umiejętności i sprzęt – rozprowadzanie żywicy po podłożu wałkiem jest tu niemożliwe, więc potrzebujemy profesjonalnej rakli (pacy) do żywic i wylewek. Poza tym żywica musi być odpowiednio wymieszana, z zachowaniem proporcji, aby uzyskać pożądany efekt po wylaniu. Warto więc skorzystać z pomocy fachowców, zamiast porywać się na samodzielne wylewanie żywicy grubowarstwowej samopoziomującej. Posadzki grubowarstwowe z powodzeniem możemy zastosować w garażu – są znacznie bardziej uodpornione na wszelkiego rodzaju zarysowania, obciążenia i uszkodzenia, a także na duże różnice temperatur.
Odmianą posadzek żywicznych grubowarstwowych są posadzki kwarcowe, zawierające piasek, który sprawia, że podłoga nie będzie idealnie gładka (tak jak w przypadku dwóch opisanych powyżej rodzajów), lecz nieco chropowata, a co za tym idzie – antypoślizgowa. Posadzki kwarcowe są także mało podatne na uszkodzenia i działanie rozmaitych niekorzystnych czynników zewnętrznych, a przy tym prezentują się w niebanalny, estetyczny sposób, więc mogą mieć zastosowanie zarówno w mieszkaniu, jak i w garażu.
Jakie zalety ma posadzka żywiczna?
Odpowiednio dopasowana i wykonana posadzka epoksydowa w garażu to rozwiązanie, które niesie ze sobą wiele korzyści. Wśród największych jej zalet warto wyróżnić następujące:
- duża wytrzymałość: prawidłowo wykonana posadzka epoksydowa jest bardzo trwała i odporna na uszkodzenia mechaniczne, uderzenia i obciążenia, dzięki czemu posłuży nam przez długie lata;
- odporność na ścieranie: ta cecha, charakteryzująca przede wszystkim posadzki gruboziarniste i kwarcowe, jest szczególnie istotna w przypadku garażu, gdzie powierzchnia jest szczególnie narażona na ścieranie;
- odporność na środki chemiczne: posadzka żywiczna epoksydowa nie zniszczy się pod wpływem smaru czy oleju silnikowego, a przy tym – jako że jest to posadzka bezspoinowa – łatwo się czyści;
- łatwość układania: tego rodzaju posadzkę układa się bardzo szybko, więc nie trzeba zmagać się z uciążliwymi i długotrwałymi robotami, które uniemożliwiałyby nam korzystanie z garażu czy innych pomieszczeń;
- antypoślizgowość: dzięki temu po powierzchni z posadzką epoksydową możemy poruszać się bezpiecznie i komfortowo;
- odporność na wilgoć: posadzka żywiczna jest całkowicie wodoodporna i nie pochłania wilgoci, dzięki czemu nawet w nieogrzewanym pomieszczeniu, jakim zazwyczaj jest garaż, unikamy ryzyka powstawania bakterii i grzybów.
Ze względu na swoje właściwości, posadzka żywiczna z powodzeniem może być stosowana w garażu.
Ze względu na powyższe właściwości, posadzkę epoksydową warto ułożyć nie tylko w garażu, ale również w takich miejscach, jak np. kotłownia, piwnica czy wiatrołap.
Niestety, oprócz zalet, posadzka epoksydowa ma też swoje minusy – jednym z nich jest cena, która do najniższych nie należy: w zależności od rodzaju i parametrów posadzki zapłacimy ok. 100-250 zł / m2.
Wykonanie posadzki epoksydowej – porady
Jeżeli decydujemy się na posadzkę epoksydową gruboziarnistą w garażu, najlepiej zlecić jej wykonanie profesjonalnej ekipie, doświadczonej w tego rodzaju pracach. Przed wylewaniem i rozprowadzaniem preparatu żywicznego należy dobrze przygotować podłoże, niezależnie od tego, czy jest to nowa wylewka betonowa, czy też stary beton lub inny rodzaj nawierzchni.
Podłoże musi być gruntownie oczyszczone z wszelkich drobinek pyłu, kurzu i innych zanieczyszczeń. Jeżeli jest to już starszy beton, posiadający nawet nieznaczne ubytki, wówczas wszelkie nierówności i zagłębienia należy najpierw wypełnić. Podłoże musi również być porządnie osuszone – jeżeli mamy do czynienia ze świeżą wylewką betonową, musimy odczekać przynajmniej miesiąc. Warto pamiętać, że jakość posadzki epoksydowej jest w niemałym stopniu uzależniona od tego, jak solidnie i rzetelnie podejdziemy do etapu przygotowawczego.
Przed przystąpieniem do pracy musimy również zadbać o odpowiednie środki ochronne, takie jak m.in. rękawice czy okulary ochronne – nie warto lekceważyć zasad BHP.
Jak ułatwić nakładanie żywicy epoksydowej?
Ułatwieniem w nakładaniu żywicy epoksydowej jest wybór posadzki samopoziomującej – jednak w przypadku podłogi w garażu nie jest to niestety najlepsze rozwiązanie. Wylewka samopoziomująca zapewni nam równe podłoże, podczas gdy w garażu potrzebny jest nieznaczny spadek, który umożliwi odprowadzanie wody na zewnątrz (pamiętajmy, że woda czy śnieg pozostały na oponach samochodu nie wsiąknie w posadzkę żywiczną tak, jak chociażby w beton).
Podłoże musi być gruntownie oczyszczone z wszelkich drobinek pyłu, kurzu i innych zanieczyszczeń.
Żywica epoksydowa powinna być dokładnie rozmieszana (najlepiej użyć wiertarki z mieszadłem), aby stanowiła gładką i jednolitą masę. Po wyznaczeniu wysokości na ścianach (przy pomocy taśmy malarskiej) można nałożyć pierwszą warstwę – gruntującą. Po jej wyschnięciu (zazwyczaj jest to ok. 15-16 godzin) możemy nakładać kolejne warstwy żywicy, w zależności od tego, jak gruba ma być posadzka.
Jeżeli chcemy uzyskać lepsze właściwości antypoślizgowe, po nałożeniu warstwy gruntującej wysypujemy na powierzchnię warstwę piasku kwarcowego (trzeba przy tym pamiętać o usunięciu nadmiaru piasku następnego dnia, przed nałożeniem następnych warstw). Schnięcie każdej warstwy powinno trwać ok. 24 godziny – dzięki temu zyskamy pewność, że jest ona skutecznie utwardzona. Żywicę nakładamy również na elementy pionowe (ściany) do wysokości kilkunastu centymetrów. Po wykonaniu posadzki następuje jej zacieranie: najlepiej zrobić to mechanicznie. Ostatnim krokiem jest nałożenie ostatniej warstwy, stanowiącej wykończenie posadzki.
Komentarze
Ten artykuł nie został jeszcze skomentowany.