Strop gęstożebrowy Teriva – konstrukcja, wady i zalety

 

Uwaga! Od niedawna zmieniły się oznaczenia typów stropu Teriva. I tak kolejno nazwa „Teriva 4.0” zastąpiła określenie Teriva I (lub Teriva Nova), a Teriva 6.0 i 8.0 to odpowiednio Teriva II oraz Teriva III.

Stropy Teriva – jak są zbudowane?

Strop Teriva jest najpopularniejszym obecnie stropem gęstożebrowym. Zbudowany jest z pustaków wypełniających oraz belek kratownicowych (prefabrykowanych), rozpościerających się między ścianami nośnymi domu. Poszczególne elementy stropu zabetonowuje się warstwą nadbetonu, aby konstrukcja była sztywna i wytrzymała.

Zalety i wady stropów Teriva

Stropy Teriva przede wszystkim świetnie izolują termicznie. Z drugiej jednak strony parametry akustyczne są słabsze, ponieważ w konstrukcji systemu występują pustki powietrza (komory w pustakach). Oczywiście na rynku są dostępne stropy gęstożebrowe o zwiększonej termoizolacyjności oraz podwyższonych parametrach akustycznych. Przykładem są stropy zbudowane z belek kratownicowych oraz pustaków pełnych, które tworzy beton komórkowy z gęstością na poziomie 500 kg/m³.

Znaczącą wadą stropów gęstożebrowych Teriva może być konieczność zdecydowania o konkretnym usytuowaniu ścian działowych już na etapie projektu (gdy strop jest gotowy, raczej nie można zmieniać ustawień – strop może nie przenieść obciążeń). Do innych wad możemy zaliczyć także konieczność konserwacji warstwy nadbetonu, użycia licznych podpór montażowych czy szalunków, podatność stropu na klawiszowanie, a także wyższe koszty robocizny. Z drugiej jednak strony stropy Teriva mają kilka niepodważalnych zalet, które decydują o przewadze takiej konstrukcji nad innymi. Należy do nich możliwość montażu stropu w miejscach o trudnym dostępie, brak konieczności stosowania ciężkiego sprzętu, sporą dostępność prefabrykatów, łatwość układania (wystarczą dwie osoby), brak konieczności stosowania dużej ilości betonu.

Kiedy warto zdecydować się na strop Teriva? Jakie są alternatywy?

Strop Teriva sprawdzi się z pewnością w budynkach z prostym układem konstrukcyjnym, podczas gospodarczego systemu budowy (po odpowiednim przeszkoleniu!) oraz gdy mają być na nim postawione lekkie ścianki działowe (i na pewno nie będą na nich budowane ściany murowane). Stropów tego rodzaju nie poleca się natomiast wtedy, gdy wnętrze jest otwarte i występuje duża odległość między ścianami (wyjątek – gdy zaprojektowano podciągi, na których strop może się opierać).

Przeczytaj: Strop drewniany czy betonowy? Analiza wad i zalet

 

 

Alternatywą dla stropów Teriva są stropy „lane”, czyli fachowo nazywane monolitycznymi. Zawsze grubość i zbrojenie dobierane są indywidualnie przez projektanta, przez co jest to strop szyty na miarę. Dlatego niewątpliwą zaletą jest praktycznie brak ograniczeń konstrukcyjnych i późniejszych zmian w układzie ścian domu. Do wad natomiast zalicza się ciężar, konieczność użycia dużej ilości betonu i stali zbrojeniowej, pełne szalowanie. Polecany jest do domów o nieregularnym kształcie lub w przypadku, gdy wnętrza są otwarte (z dużym rozstawem ścian) i bez podpór nośnych.

Sprawdź również artykuł porównujący strop żelbetowy monolityczny i gęstożebrowy.

Strop Teriva: etapy budowy (kolejność prac)

Poniżej przedstawiamy skróconą wersję podsumowującą poszczególne etapy budowy stropu Teriva:

• wciąganie belek stropowych,
• rozstawienie belek z jednoczesnym wkładaniem zadeklowanych pustaków (w miejscu zakończeń belek),
• stemplowanie stropu podporami co 2 metry,
• układanie pustaków stropowych,
• kontrola solidności podpór oraz prawidłowego rozłożenia belek (czy są rozstawione równolegle?),
• montaż zbrojenia wieńców naściennych,
• montaż zbrojenia żeber rozdzielczych,
• zalewanie stropu betonem (średnio 0,08 m3/1 m2 stropu; beton klasy C12/15),
• pielęgnacja betonu.

Wskazówki montażowe podczas budowy stropu Teriva

Budując strop Teriva należy pamiętać, aby zachować minimalną długość oparcia belki na murze 8 cm oraz maksymalną – 15 cm. Na ścianach stropu muszą znaleźć się wieńce żelbetowe. Szerokość pojedynczego wieńca powinna wynosić co najmniej 12 cm. Zbrojenie natomiast musi być złożone z minimum trzech prętów o min. 10 mm średnicy, a strzemiona – o średnicy min. 4,5 mm. Jeżeli strop ma rozpiętość przekraczającą 4,5 m, musimy wykonać żebra rozdzielcze (optymalna szerokość żebra to 10-12 cm).

Zanim przejdziemy do betonowania, pustaki należy obficie zalać wodą. Betonujemy jednocześnie (betonowaniem ciągłym) takie elementy, jak belki, płyty nad pustakami, żebra oraz wieńce. Równorzędnie powinniśmy betonować takie konstrukcje, jak np. schody.

Ile kosztuje strop gęstożebrowy Teriva?

Nie możemy jednoznacznie określić, jaki będzie koszt wykonania takiego stropu, ponieważ dla każdego domu będzie on wyceniany inaczej, w zależności od ilości materiałów, ścian pod strop czy innych czynników, które decydują o pracochłonności. Bardzo duża jednak część kosztów to detale konstrukcyjne na obrzeżach oraz przy różnych otworach. Pustaków stropowych zawsze zamawia się poza tym minimalnie więcej na wypadek, gdyby miały ulec zniszczeniu. Biorąc pod uwagę średnie stawki, koszt stropu gęstożebrowego może zaczynać się od 90 do nawet 190 zł/m2 (cena z robocizną, betonem oraz zbrojeniem).