Poddasze z lukarnami

Poddasze można doświetlić oknami w ścianach szczytowych lub osadzonymi w połaci dachu. Można też wykonać lukarny. Te ostatnie powiększają pomieszczenia i urozmaicają bryłę budynku. Ale trzeba pamiętać, że jednocześnie są najtrudniejsze i najdroższe w budowie.

Dobrze dopasowane do bryły budynku, starannie wykończone lukarny mogą stać się efektownymi detalami architektonicznymi o niemałym wpływie na ostateczny wygląd domu. Urozmaicają połać dachu i dodają całości charakteru. Poza najbardziej tradycyjnymi - z dwuspadowym zadaszeniem - są też lukarny zwieńczone dachami płaskimi, trzyspadowymi, a także trójkątne, owalne, czy niezwykle oryginalne, ale jednocześnie najtrudniejsze do wykonania tzw. wole oka. Lukarny są projektowane nie tylko w tradycyjnych willach, ale także w bardziej nowoczesnych bryłach.

Jedna duża lukarna jest wygodniejsza - w budowie i użytkowaniu - od kilku mniejszych
Jedna duża lukarna jest wygodniejsza - w budowie i użytkowaniu - od kilku mniejszych

Jedna duża zamiast kilku małych

Z zewnątrz bardziej interesująco mogą prezentować się liczne, niewielkie lukarny. Ich wartość użytkowa jest jednak znikoma. Pod względem funkcjonalności lepiej wypada zastosowanie jednej większej lukarny, która zajmie znaczną część połaci dachowej. W tym drugim przypadku łatwiej jest zagospodarować dodatkową przestrzeń. Lukarny najlepiej sprawdzają się na poddaszach pod stromymi dachami, ze ścianką kolankową o wysokości powyżej 1 m. Powinny zapewniać taki sam kontakt z otoczeniem, co standardowe okna, osadza się je więc na tej samej wysokości, czyli w odległości 85-100 cm od poziomu podłogi. Na tej samej wysokości, czyli w połowie okna, umieszcza się również klamki.

 Poza najbardziej tradycyjnymi lukarnami z dwuspadowym dachem buduje się też lukarny zwieńczone dachem płaskim, trzyspadowym, a także trójkątne, owalne, czy też - uważane za najbardziej dekoracyjne - tzw. wole oka.

Najprostsze lukarny składają się ze ścianek bocznych, ściany frontowej z oknem oraz zadaszenia. Zazwyczaj wykonuje się je w konstrukcji drewnianej szkieletowej. Ścianka frontowa może też mieć konstrukcję żelbetową; wówczas stanowi przedłużenie ściany zewnętrznej budynku. Ścianki boczne są wypełniane wełną mineralną i osłaniane poszyciem z płyt OSB. Materiał ociepleniowy powinien zostać osłonięty folią paraizolacyjną, która ochroni wełnę przed zawilgoceniem. W środku najczęściej stosuje się płyty kartonowo-gipsowe mocowane do konstrukcji ścian bocznych i zadaszenia. Z zewnątrz lukarny zazwyczaj są wykańczane okładziną drewnianą, a czasem pokrywane tym samym materiałem, który został zastosowany na dachu.

Ocieplenie i ochrona przed wilgocią

Lukarnę najdogodniej jest zbudować podczas wykonywania więźby dachowej. Każdy taki dodatkowy element komplikuje prace budowlane i zwiększa liczbę przegród zewnętrznych. Trudniejsze staje się właściwe ocieplenie i zabezpieczenie przed wilgocią. Podczas wykonywania prac szczególną uwagę należy zwrócić na uszczelnienie połączeń ścianek bocznych z połacią dachową, w tych miejscach może bowiem dochodzić np. do gromadzenia się śniegu. Na większych lukarnach montuje się rynny.

Komentarze

Ten artykuł nie został jeszcze skomentowany.