Czym jest ciepły montaż okien? Charakterystyka i instrukcja krok po kroku

Okno a współczynnik przenikania ciepła

Już w 2010 roku została opublikowana Dyrektywa Europejska, której celem jest poprawa standardu energetycznego budynków w państwach UE, tak aby jak najbardziej zminimalizować zapotrzebowanie na nieodnawialną energię pierwotną. Przepisy polskiego prawa budowlanego również określają coraz to nowsze wytyczne dotyczące energooszczędności w nowym budownictwie, zaś jednym z najistotniejszych elementów są w tym przypadku okna. Obecnie współczynnik przenikania ciepła okien może wynosić maksymalnie 0,9 W/m2K (dla okien dachowych jest to 1,1 W/m2K).

Jednak niewłaściwie zamontowane okna energooszczędne nie spełnią swojej roli tak, jakbyśmy tego oczekiwali. Dlatego niezbędny jest tu ciepły montaż, zwany również montażem warstwowym.

Na czym polega ciepły montaż okien?

W ciepłym montażu okno jest uszczelniane przy pomocy trzech warstw:

• warstwa wewnętrzna składa się z taśmy paroszczelnej, która zapobiega przedostawaniu się pary wodnej z wnętrza domu do pianki montażowej, dzięki czemu zachowane zostają odpowiednie właściwości termoizolacyjne i dźwiękoszczelne;
• warstwa środkowa składa się najczęściej z pianki poliuretanowej, która stanowi wypełnienie szczeliny pomiędzy ramą okna a ścianą zewnętrzną budynku i służy przede wszystkim do zapewnienia izolacji termicznej;
• warstwa zewnętrzna składa się z taśmy paroprzepuszczalnej, której zadaniem jest zapobieganie przedostawaniu się wilgoci z zewnątrz do pianki poliuretanowej stanowiącej warstwę środkową.

Montaż warstwowy jest droższy i bardziej pracochłonny, ale równocześnie zapewnia lepszy komfort cieplny niż montaż standardowy, w którym jedyną warstwą izolacyjną jest pianka poliuretanowa, niezabezpieczona dodatkowymi elementami, a więc bardziej podatna na zniszczenia i utratę jakości. Izolacja pianki przy pomocy taśm ma na celu jak najskuteczniejsze zabezpieczenie jej przed wilgocią, ponieważ jedynie sucha pianka jest w stanie zagwarantować nam odpowiednie parametry termiczne. Trzeba jednak przy tym pamiętać, że ciepły montaż okien nie może być wykonany w przypadku murów jednowarstwowych (minimalne wymagania to mur dwuwarstwowy, a najlepiej – trójwarstwowy).

Decydując się na montaż warstwowy, warto również rozważyć opcję zamontowania tzw. ciepłych parapetów – są to profile podokienne wykonywane na zamówienie z polistyrenu ekstrudowanego (XPS), a niekiedy z twardego styropianu (EPS). Ciepły parapet stanowi dodatkową ochronę przed wilgocią i mostkami termicznymi, dzięki czemu przyczynia się też do zwiększenia poziomu energooszczędności budynku.

Zalety montażu warstwowego

Kluczową zaletą ciepłego montażu jest bardziej efektywne uszczelnienie okna, a konkretnie – połączenia pomiędzy oknem a ścianą zewnętrzną. To z kolei prowadzi do dalszych korzyści, wśród których warto wyróżnić:

• większą trwałość i żywotność stolarki okiennej,
• skuteczniejszą izolację termiczną, akustyczną i przeciwwilgociową,
• specyficzny mikroklimat we wnętrzu domu, bardziej przyjazny mieszkańcom,
• ograniczenie mostków termicznych,
• mniejsze straty ciepła i mniejsze zapotrzebowanie na energię grzewczą, a co za tym idzie – niższe koszty utrzymania domu,
• zabezpieczenie przed rozwojem grzybów i pleśni.

Okna zamontowane metodą warstwową są zatem idealnym rozwiązaniem dla osób, którym zależy na osiągnięciu wysokiej klasy energetycznej budynku, a także na walorach ekologicznych, do których w tym przypadku należy przede wszystkim niższy współczynnik EP, czyli zapotrzebowanie na energię pierwotną.

Ciepły montaż okna – instrukcja

Przy ciepłym montażu okien niezwykle istotną rolę odgrywa etap przygotowawczy. Już w trakcie budowy trzeba zwrócić uwagę na odpowiednią wielkość otworów okiennych, z uwzględnieniem kilku milimetrów przeznaczonych na dylatację, która zostanie później wypełniona pianką PUR. Przed przystąpieniem do montażu otwór okienny należy dokładnie oczyścić z resztek tynku, kurzu i wszelkiego rodzaju pyłków, a następnie wyrównać i zagruntować.

Kiedy podłoże jest już gotowe, można rozpocząć przygotowanie samego okna: do jego ram przyklejamy taśmy (zewnętrzną – paroprzepuszczalną i wewnętrzną – paroszczelną). Należy przy tym pamiętać, że oścież powinna być również dobrze oczyszczona i wygładzona, tak aby mocowanie taśm było trwałe. W narożnikach taśmę formujemy w „ucho”, czyli swego rodzaju zakładkę, która gwarantuje lepszą szczelność w tym newralgicznym miejscu. Oprócz tego do ramy przymocowujemy też uszczelkę rozprężną, której zadaniem jest m.in. ochrona przed niekorzystnymi czynnikami atmosferycznymi i skuteczniejsze odprowadzanie pary wodnej.

Następny krok to osadzenie okna w murze i przytwierdzenie go przy pomocy przeznaczonych do tego kotew. Na tym etapie szczególnie istotne jest przestrzeganie wytycznych projektowych i zaleceń producenta, aby nie powstały mostki termiczne, które znacznie obniżyłyby skuteczność ciepłego montażu.

Po zamontowaniu okna pozostaje już tylko wypełnienie szczeliny pomiędzy ościeżnicą i murem – w tym celu nakładamy piankę poliuretanową, zaczynając od dołu. Po wyschnięciu pianki wyrównujemy ją, obcinając wystające części, po czym zaklejamy taśmą paroszczelną.

Jakich błędów trzeba się wystrzegać przy ciepłym montażu?

Jako że montaż warstwowy jest bardziej zaawansowany niż uszczelnienie samą pianką, istnieje większe ryzyko popełnienia błędów wykonawczych, przez które rezultaty mogą znacznie rozmijać się z naszymi oczekiwaniami. Najgorsze błędy,  których warto unikać przy ciepłym montażu, to m.in.:

• odwrotne przyklejenie taśmy zewnętrznej i wewnętrznej – w konsekwencji po pewnym czasie pojawi się grzyb na ścianie,
• zbyt duża lub zbyt mała odległość pomiędzy ościeżnicą a murem,
• niedokładne wypełnienie dylatacji pianką PUR,
• niedokładne oczyszczenie podłoża – przyczepność taśm i pianki będzie wówczas osłabiona,
• nieodpowiednie zabezpieczenie pianki przed zawilgoceniem – jedynie sucha pianka zapewni odpowiednią szczelność i termoizolację,
• niezaizolowane kotwy mocujące – powinny one również być obklejone taśmą izolacyjną, 
• brak ucha w narożnikach.

Ciepły montaż powinien być wykonywany przez fachowców mających stosowną wiedzę i doświadczenie w tym zakresie – w przeciwnym wypadku koszty naprawienia ewentualnych błędów mogą znacznie przewyższać kwotę, którą wydalibyśmy na zatrudnienie sprawdzonej ekipy.