Jak zabudować wannę? Rodzaje obudowy, montaż, cennik

Zabudowa wanny – jakie są jej zalety?

Obudowa wanny przede wszystkim pełni funkcje estetyczne, a jej głównym zadaniem jest zasłanianie elementów instalacyjnych oraz odpływu. Co więcej, właściwie dobrana obudowa wanny stanowi dekorację łazienki – może wyróżniać się na tle reszty aranżacji lub współtworzyć spójną całość. Obudowa jest też praktycznym rozwiązaniem – łatwiej jest utrzymać czystość w okolicach wanny oraz można ją wykorzystać jako dodatkowe miejsce do przechowywania (zwłaszcza obudowy z półkami). Dzięki temu, że przestrzeń pod wanną jest zasłonięta, to nie dostaje się tam kurz i woda, co, tak jak wspomnieliśmy, ułatwi nam sprzątanie łazienki – nie będziemy musieli sięgać do zakamarków wanny, aby je oczyścić.

Obudowę wanny najczęściej dobiera się zgodnie ze sposobem urządzenia łazienki. Inwestor może wybierać pomiędzy gotowymi obudowami (rekomendowanymi przez producenta do konkretnego modelu wanny, a także uniwersalnymi dopasowywanymi zgodnie z wymiarami wanny) lub samodzielnie wykonać obudowę po wcześniejszym stworzeniu konstrukcji bazowej – taka obudowa składa się z nośnika oraz z okładziny.

Uwaga: Stała obudowa wanny zalecana jest szczególnie do wanien emaliowanych. Ten materiał nie utrzymuje temperatury, przez co woda w wannie szybko się wychładza. Nie zabudowuje się również wanien wolnostojących ze względu na ich reprezentacyjny charakter.

Zabudowa a kształt wanny

Przebieg montażu obudowy zależny jest nie tylko od wybranych materiałów, ale również od kształtu wanny. Przyjmuje się, że zabudowa jest najbardziej skomplikowana w przypadku wanny półokrągłej. Zdecydowanie prostsze będzie natomiast zabudowanie wanny prostokątnej lub wanny narożnej.

Zabudowa wanny narożnej

Wanna narożna charakteryzuje się tym, że jej dwa proste boki przylegają do ścian, natomiast trzeci, zewnętrzny bok, najczęściej jest zaokrąglony. Wannę narożną można ustawić w rogu łazienki, dzięki czemu łatwo zagospodarować miejsce, które zazwyczaj pozostaje niewykorzystane. Zabudowując wannę narożną, można skorzystać z gotowej obudowy. Montuje się ją na zatrzaski bez konieczności wykonania prac mokrych – w dalszej części artykułu przedstawiamy montaż w trzech prostych krokach. 

Jeżeli nie chcemy korzystać z gotowej obudowy, to na początku powinniśmy stworzyć konstrukcję bazową na przykład z elastycznych płyt styropianowych, które bez większych problemów dopasujemy do zaokrąglonego boku wanny narożnej. Następnie do bazy mocujemy wybraną okładzinę.

Zabudowa wanny prostokątnej

Wanna prostokątna jest najczęściej wybierana przez inwestorów ze względu na jej wysoką funkcjonalność. Obudowę wanny w kształcie prostokątnym możemy wykonać z każdego materiału lub skorzystać z gotowej obudowy oferowanej przez producenta.

Zabudowa wanny owalnej, półokrągłej

Najwięcej trudności podczas zabudowy przysporzy wanna owalna lub półokrągła – ze względu na trudne dopasowanie materiałów do zaokrąglonego kształtu wanny. Najwygodniejszym rozwiązaniem będzie więc skorzystanie z gotowych paneli. Czasochłonne, ale również możliwe będzie stworzenie konstrukcji bazowej z elastycznego styropianu, a następnie pokrycie go okładziną – np. klasyczną glazurą lub ceramiczną mozaiką.

Obudowa wanny – jaki materiał okładziny?

Zewnętrzna obudowa wanny (okładzina) może być wykonana między innymi z:

• płytek ceramicznych,
• drewna i materiałów drewnopodobnych,
• kamienia naturalnego,
• marmuru.

Natomiast gotowa osłona może być wykonana z akrylu lub z emaliowanej stali. Można ją również pomalować farbą przeznaczoną do łazienek, pokryć tynkiem cienkowarstwowym lub tynkiem mozaikowym.

Obudowa wanny z płytek ceramicznych

Obudowa z płytek ceramicznych jest najczęściej wybieranym rozwiązaniem w kwestii zabudowy wanny. Glazurę można dopasować do płytek ściennych lub podłogowych, dzięki czemu tworzy się spójność aranżacyjną w łazience. Takie rozwiązanie może też optycznie powiększyć wnętrze.

Największą zaletą zabudowy wanny z glazury jest jej praktyczność. Płytki ceramiczne są trwałe, odporne na uszkodzenia mechaniczne, odporne na działanie wilgoci, nie wymagają przeprowadzania regularnych zabiegów konserwacyjnych i są łatwe w utrzymaniu czystości.

Przed przystąpieniem do montażu płytek, warto zagruntować całą konstrukcję nośną, aby zwiększyć przyczepność kleju do płytek.

Obudowę można wykonać zarówno z płytek wielkoformatowych, jak i z drobnej mozaiki. W przypadku wanien narożnych zalecane są płytki o niewielkich rozmiarach ze względu na łatwiejsze dopasowanie do zaokrąglonego boku.

Uwaga: Szerokość pojedynczych płytek nie powinna przekraczać 12 centymetrów – większe płytki należy przecinać, a ich krawędzie oszlifować.

Drewniana obudowa wanny

Drewniana obudowa wanny może podkreślić stylistykę wnętrza oraz nadać mu przytulnego charakteru. Należy jednak pamiętać, że drewno będzie narażone na kontakt z wodą oraz na utrzymującą się w pomieszczeniu wilgoć, co może negatywnie wpłynąć na jego wygląd oraz stan. Zaleca się więc, aby wybierać drewno egzotyczne, które jest bardziej odporne na wilgoć niż nasze rodzime gatunki, przy czym wyjątek od tej reguły stanowi drewno bukowe. Co więcej, drewno warto zabezpieczyć dodatkowo preparatem, na przykład w formie oleju.

Alternatywą dla naturalnego drewna są materiały drewnopodobne – na przykład w formie paneli meblowych wykonanych z płyty wiórowej pokrytej warstwą przeciwwilgociową. Na rynku dostępne są również płytki ceramiczne imitujące drewno.

Zobacz: Wanna z prysznicem – praktyczne rozwiązanie. W jakiej łazience się sprawdzi?

Kamienna i marmurowa obudowa wanny

Kolejnym rozwiązaniem jest obudowa wanny z kamienia, która szczególnie wpasuje się do łazienki urządzonej w stylu glamour. Płyty kamienne umożliwiają wycinanie dużych elementów, natomiast wiążą się z dość wysoką ceną zależną od rodzaju i wielkości płyt. Warto zaznaczyć, że do łazienek najczęściej wybierany jest twardy granit.

Obudowa wanny z marmuru jest rzadziej wybierana ze względu na wysoki koszt jej wykonania oraz konieczność regularnej pielęgnacji i impregnacji – naturalny marmur jest miękki i nasiąkliwy. Wybierając wzorzyste płyty, należy zwrócić uwagę na to, jak łączone są żyły kamienia. Po instalacji obudowy z marmuru należy ją od razu zaimpregnować, a zabieg warto powtarzać raz na pół roku. Jest to szczególnie ważne, ponieważ impregnacja natłuszcza marmur, zatyka jego pory i uniemożliwia wnikanie np. wilgoci do środka.

Uwaga: Pielęgnując obudowę wanny z marmuru, należy wybierać specjalne, delikatne środki do mycia. Popularne środki chemiczne mogą uszkodzić strukturę płyt.

Jak zabudować wannę? Konstrukcje bazowe

Wiemy już, z jakich materiałów można wykonać zewnętrzną obudowę wanny, czyli tak zwaną okładzinę. Pamiętajmy jednak o tym, że pierwszym krokiem w zabudowie wanny jest stworzenie konstrukcji bazowej. Tak jak wspomnieliśmy wyżej, może być ona wykonana z elastycznych płyt styropianowych, ale również z płyt gipsowo-kartonowych i z płyt z polistyrenu ekstradowanego. Kolejnym rozwiązaniem jest obmurowanie wanny.

Murowana zabudowa wanny

Konstrukcja bazowa murowana jest najrzadziej wybieranym rozwiązaniem ze względu na koszty oraz na zakres dodatkowych prac, które należy wykonać. Co więcej, obmurowanie wanny to rozwiązanie na stałe – tak zabudowanej wanny nie można z łatwością wymienić tak, jak w przypadku konstrukcji bazowej z płyt styropianowych czy z płyt gipsowo-kartonowych.

Zabudowę murowaną wykonuje się najczęściej z cienkich bloczków betonu komórkowego o grubości od 6 do 8 centymetrów. Bloczki ustawia się poziomo jeden na drugim, natomiast łączy się je za pomocą zaprawy cementowej lub klejowej. Po wyschnięciu zaprawy konstrukcję należy jeszcze zabezpieczyć przed wilgocią. Wnętrze uszczelnia się folią w płynie, a powierzchnię zewnętrzną należy zagruntować.

Decydując się na murowaną zabudowę wanny, szczególnie ważne jest, aby pozostawić otwór rewizyjny, który umożliwi dostęp do kanału odpływowego oraz elementów hydraulicznych w przypadku awarii.

Na bazowej konstrukcji murowanej najlepiej sprawdza się okładzina z płytek ceramicznych.

Zabudowa wanny z płyt gipsowo-kartonowych

Kolejnym rozwiązaniem jest zabudowa wanny płytami gipsowo-kartonowymi, czyli w skrócie płytami g-k. Najważniejsze jest, aby wybierać płyty gipsowo-kartonowe o podwyższonej odporności na wilgoć. Płyty mogą być dodatkowo wzmocnione za pomocą włókna szklanego. Planując obudowę wanny prostokątnej, możemy użyć płyt sztywnych, natomiast do wanien narożnych, okrągłych i owalnych stosuje się płyty giętkie.

Montaż płyt gipsowo-kartonowych będzie wymagać wcześniejszego zamontowania stelaża z profili systemowych CD i UD dedykowanych do suchej zabudowy. Poszczególne elementy stelaża łączone są za pomocą wkrętów i kołków rozporowych. Poziomy profil UD należy przykręcić do podłoża, a w nim ustawić słupki z pionowych profili CD w odległości 30-40 centymetrów. Taką konstrukcję usztywnia się od góry kolejnym profilem UD, a następnie przykręca się do niego płyty g-k.

Zabudowa wanny z płyt styropianowych

Styropianowe nośniki są lekkie, odporne na nacisk i łatwe w montażu. Nie trzeba do nich stosować kotew, a na rynku dostępne są zestawy dedykowane do konkretnych modeli wanien. Dodatkową zaletą płyt styropianowych jest izolacja termiczna – wanna będzie cieplejsza w dotyku, a woda będzie wolniej stygnąć. Co więcej, płyty styropianowe będą także tłumić hałas powstający w czasie napełniania wanny wodą. 

Płyty styropianowe będą mniej trwałe niż konstrukcja murowana. Stanowią natomiast uniwersalne podłoże do okładziny z różnych materiałów.

Zabudowa wanny z płyt z polistyrenu ekstrudowanego

Wygodnym, ale mniej popularnym rozwiązaniem, jest stworzenie konstrukcji nośnej z płyt budowlanych z polistyrenu ekstrudowanego. Takie panele są z najczęściej z obu stron pokrywane warstwą zaprawy cementowej wraz z siatką z włókna szklanego. Są dość elastyczne, dlatego też z łatwością dopasowuje się je do różnych kształtów wanny; są także wodoodporne. Można je pokryć np. mozaiką, klasycznymi płytkami ceramicznymi czy tynkiem dekoracyjnym.

Płyty z polistyrenu ekstrudowanego zamawia się do konkretnego typu wanny, a przykleja się bezpośrednio do podłoża. Obudowa z polistyrenu ma również dwie zalety: zapobiega wystygnięciu wody, redukuje odgłosy podczas napuszczania wody do wanny.

Przeczytaj również: Wanna z hydromasażem – rodzaje, zalety i wady, opinie

Jak zamontować obudowę wanny?

Montaż gotowej obudowy składa się z trzech prostych kroków. Na początku należy przyczepić zaczepy montażowe do ściany oraz rantu wanny. Następnie przykłada się do wanny gotowy panel obudowy i mocuje się go do zaczepów na zatrzask. Powstałe miejsca stylu ze ścianą oraz z podłogą warto uszczelnić silikonem, aby nie dopuścić do zbieranie się wody w szczelinach.

W przypadku, gdy wanna ustawiona jest co najmniej jedną krawędzią przy ścianie, to cała jej osłona wykonana jest z maksymalnie dwóch paneli. Warto zaznaczyć, że na powierzchni osłony nie są widoczne miejsca połączeń, a w razie awarii instalacji gotową obudowę można z łatwością zdjąć.

Samodzielne wykonanie obudowy wanny, czyli konstrukcji nośnej pokrytej okładziną, jest już bardziej skomplikowane, dlatego też poleca się, aby zabudowę zlecić fachowcom. Poszczególne kroki różnią się w zależności od wybranego rodzaju konstrukcji bazowej oraz okładziny. 

Na początku należy osadzić wannę oraz podłączyć ją do kanalizacji. Następnym krokiem będzie zaznaczenie na podłodze granicy obudowy. Na podstawie obrysu wykonuje się stelaż do płyt gipsowo-kartonowych, kładzie się murek z bloczków z betonu komórkowego, a także montuje się płyty styropianowe oraz płyty z polistyrenu ekstradowanego. Powierzchnię konstrukcji bazowej warto zagruntować przed obłożeniem okładziną.

Decydując się na zabudowę wanny, należy pamiętać, aby pozostawić otwór rewizyjny, który umożliwi bezproblemowe dojście do kanału odpływowego, syfonu i innych elementów hydraulicznych. Pozostawienie rewizji zmniejsza ryzyko demontażu elementów obudowy wanny (lub całej wanny) w przypadku awarii. Kolejną kluczową kwestią jest również wypełnienie szczelin pomiędzy wanną i ścianą za pomocą silikonu sanitarnego.

Obudowa wanny z podcięciem

Obudowę wanny od frontu można wykonać również z tak zwanym podcięciem, inaczej kopnikiem. Jest to przestrzeń umożliwiająca swobodne podejście do baterii wannowej, a także ułatwiająca pochylanie się nad wanną z uwagi na to, że pod wanną powstaje przestrzeń na stopy. 

Wielkość przestrzeni między podłogą a wanną powinna zostać indywidualnie dopasowana do materiału, a także do układu łazienki – przy czym najczęściej wysokość i głębokość podcięcia wynosi 8 centymetrów. Warto podkreślić jednak, że decydując się na obudowę z podcięciem, pod wanną powstaje otwór, w którym będzie zbierać się wilgoć, kurz, a także włosy.

Wyjęcie wanny z obudowy – czy jest możliwe?

Wyjęcie wanny z obudowy jest możliwe w przypadku, gdy obudowa nie jest obmurowana. Poniżej przedstawiamy instrukcję krok po kroku.

• Krok pierwszy – wyłączenie przepływu wody do wanny.
• Krok drugi – usunięcie bocznych paneli zabudowy, tak, aby uzyskać dostęp do instalacji oraz do rur.
• Krok trzeci – obcięcie instalacji i rury podłączonej do wanny.
• Krok czwarty – przy użyciu noża do tapet usunięcie silikonu podtrzymującego wannę.
• Krok piąty – używając klucza do rur, odkręcenie śrub, które mocują wannę do podłogi lub ściany.
• Krok szósty – wyjęcie wanny z obudowy.
• Krok siódmy – usunięcie resztek kleju lub silikonu oraz dokładne wyczyszczenie miejsca, gdzie stała wanna.

Zabudowa wanny – cennik

Koszt zabudowy wanny zależny jest przede wszystkim od rodzaju obudowy oraz od kształtu wanny.  Cena samego obłożenia konstrukcji nośnej płytkami ceramicznymi może wahać się od 300 do 500 zł. Poniżej przedstawiamy średnie koszty w zależności od materiałów, z których została wykonana obudowa. Do cennika należy doliczyć jeszcze koszt robocizny.

• Gotowa obudowa akrylowa do wanny prostokątnej (panel frontowy i boczny) – od 300 do 400 zł.
• Gotowa obudowa akrylowa do wanny narożnej – od 450 do 700 zł.
• Gotowa obudowa akrylowa do wanny półokrągłej – od 350 do 550 zł.
• Styropianowa obudowa wanny – od 350 do 650 zł.
• Obmurowanie wanny – od 250 do 350 zł.
• Drewniana obudowa wanny wykonana na zamówienie indywidualne – od 2000 zł.
• Panel meblowy z szafkami – od 500 zł.

UWAGA! Podane kwoty są cenami przybliżonymi, pochodzą z ogólnodostępnych w Internecie zestawień kosztów, dlatego mogą odbiegać od aktualnych cen oraz nie stanowią oferty handlowej.