Jaki wybrać żywopłot? Iglasty czy liściasty?

Aby mieć na swojej posesji odrobinę prywatności, nie trzeba odgradzać się wysokim murem. Przed wzrokiem sąsiadów czy przechodniów osłoni nas doskonale gęsty żywopłot. Będzie on także stanowił doskonałą barierę przed hałasem czy kurzem z ulicy. Jaki posadzić żywopłot, by sprawdził się w naszym ogrodzie?

W dużym ogrodzie doskonale sprawdzi się żywopłot nieformowany, który będzie bujnie rósł. Na małej działce natomiast lepszy będzie wąski żywopłot strzyżony.

Należy umiejętnie dobrać gatunki roślin i odpowiednio je pielęgnować, by stworzyć piękny żywopłot. W dużym ogrodzie doskonale sprawdzi się żywopłot nieformowany, naturalny, który będzie bujnie rósł. Dzięki nieprzycinanym pędom i kwiatom lub owocom w sposób niewymuszony ozdobi działkę. Zajmuje dużo miejsca, a zatem nie nadaje się do małego ogrodu. Jeśli jesteśmy posiadaczami małej działki, posadźmy wąski żywopłot strzyżony. Dzięki temu oszczędzimy cenną przestrzeń i zyskamy gęstą barierę.

Żywopłot liściasty

Żywopłoty liściaste są tańsze od iglastych. Wadą jest jednak to, że wolniej uzyskują zaplanowane przez nas formy i wymiary. Atrakcyjnie prezentują się w sezonie wegetacyjnym, kiedy są pokryte pięknymi liśćmi i kwiatami lub owocami, zimą zaś tracą liście i tym samym swój piękny wygląd. W tym okresie jednak będą stanowiły barierę przed silnym wiatrem i będą wyciszały przestrzeń posesji.

Żywopłot liściasty należy zakładać w październiku po opadnięciu liści lub wczesną wiosną, zanim pojawią się pąki. Rośliny uprawiane w pojemnikach można sadzić w dowolnym czasie, o ile ziemia nie będzie zmarznięta. Żywopłoty z krzewów lub drzew liściastych należy posadzić do dołków wykopanych na głębokość szpadla. Z ziemią warto wymieszać kompost lub torf. Krzewy należy wysadzać w odległości 20–50 cm przy żywopłotach formowanych, 30–100 cm przy nieformowanych. Taki żywopłot można sadzić jednorzędowo lub – jeśli chcemy uzyskać szczelną izolację – dwurzędowo.

Żywopłoty liściaste są tańsze od iglastych. Wadą jest jednak to, że wolniej uzyskują oczekiwane formy i wymiary.

Bardzo ważne jest pierwsze cięcie żywopłotu, ponieważ od niego zależy to, czy rośliny się przyjmą oraz jak będą wyglądać. Należy pamiętać, że cięcie pobudza rośliny do wypuszczania nowych pędów i sprzyja lepszemu rozwojowi korzeni. Pierwsze cięcie wykonujemy w pierwszym roku po posadzeniu. Krzewy należy przyciąć do 40 cm nad ziemią, w przypadku gdy są silnie rozgałęzione, jeśli mają niewiele pędów – 15 cm nad ziemią. Następnie powinno się je przycinać dwa razy do roku – na przełomie czerwca i lipca oraz pod koniec sierpnia. Raz w miesiącu przycina się żywopłoty, które osiągnęły planowaną wysokość.

Żywopłot iglasty

Żywopłoty iglaste są droższe, lecz szybciej osiągają upragnioną formę i wysokość. Gatunki iglaste są ozdobą i doskonałą barierą przez cały rok dzięki temu, że utrzymują igły. Lepiej sprawdzają się pod względem funkcjonalnym – jako osłony przeciwwietrzne, parawany wizualne, ekrany zatrzymujące kurz i tłumiące hałas.

Żywopłotów iglastych nie powinno się przycinać w pierwszych latach po posadzeniu. W późniejszym czasie strzyże się je kilkukrotnie w ciągu roku; najlepiej wczesną wiosną i na początku lata.

Żywopłoty iglaste tworzy się na przełomie sierpnia i września. Jeśli mają być uprawiane w doniczkach, można je sadzić przez cały rok. Podczas sadzenia powinny być ustawiane w odstępach 20–50 cm w przypadku żywopłotów formowanych, 30–70 cm – jeśli tworzymy żywopłot nieformowany. Rośliny iglaste powinno się sadzić w jednym rzędzie, ponieważ potrzebują dostępu do światła, w przeciwnym wypadku mogłyby łysieć od dołu. Dwurzędowe mogą być jedynie żywopłoty z cisów.

Innymi zasadami niż w przypadku żywopłotów liściastych należy się kierować, jeśli chodzi o przycinanie żywopłotów iglastych. Z uwagi na to, że mają dobrze uformowaną koronę, nie powinno się ich przycinać w pierwszych latach po posadzeniu. W późniejszym czasie strzyże się je kilkukrotnie w ciągu roku, najlepiej wiosną, zanim rozwiną się pąki, i na początku lata po rozwinięciu się pędów. Wyjątkiem są żywopłoty świerkowe – powinny być cięte raz, późną wiosną po wypuszczeniu przyrostów.