Trwały taras drewniany
Taras łączy dom z ogrodem i jest niezastąpionym miejscem relaksu w cieplejsze dni i wieczory. Z przydomową zielenią najlepiej komponują się naturalne, drewniane nawierzchnie, ale tego rodzaju materiały często budzą obawy o ich trwałość. Wątpliwości są jednak na wyrost, a drewnianym tarasem można cieszyć się przez długie lata. Wystarczy zastosować się do zasad budowania z drewna, dobrać jego odpowiednie gatunki, a następnie właściwie je konserwować.
Inwestorzy często rezygnują z budowy naturalnych nawierzchni, ponieważ w ich pojęciu drewniany taras jest nietrwały; nie jest w stanie wytrzymać stałego kontaktu z wodą oraz dużych zmian temperatury. Prawdą jest, że woda to wróg drewna, ale jednocześnie istnieją pewne sposoby, aby skutecznie sobie z tym radzić. Przede wszystkim tarasy są budowane w ten sposób, aby woda szybko z nich spływała - przypominają podłogi na legarach, a ich montaż polega na tym, że legary układa się równolegle do najdłuższego boku tarasu i na nich poprzecznie montuje się krótsze deski.
Dobry materiał
Deski, które wykorzystamy do budowy nawierzchni, powinny pochodzić z drewna suszonego komorowo, zabezpieczonego przeciw szkodnikom oraz grzybom. Warstwa, z którą będziemy mieć styczność bezpośrednio winna posiadać powierzchnię antypoślizgową. Do wykorzystania na tarasie najlepiej nadają się deski z twardego drewna, odpornego na działalność czynników atmosferycznych (dębu, świerku, modrzewia syberyjskiego, sosny karelskiej). Spośród gatunków egzotycznych najczęściej poleca się tek, bangkirai oraz cumaru. Można także zdecydować się na deski kompozytowe, które są wykonane z włókien drzewnych, bambusowych (zawartość drewna wynosi w nich od 30 do 70 procent) oraz polietylenu lub PCW. Ich powierzchnia jest odporna na ścieranie i wpływ warunków atmosferycznych. Nie trzeba ich barwić i konserwować, są więc najlepszą propozycją dla osób, którym wyjątkowo nie w smak jest tracenie czasu na pielęgnację nawierzchni tarasu.
Prawidłowy montaż
Taras drewniany można zbudować na słupach betonowych, tworzących siatkę, na której układa się i mocuje legary. Drugim sposobem jest ułożenie drewna na istniejącej podbudowie, na przykład na wylewce betonowej o odpowiednim spadku (około 2 procent), umożliwiającym spływanie wody. Drewno można także ułożyć na innej, stabilnej konstrukcji. Do tego celu posłuży na przykład podbudowa wypełniona żwirem lub tłuczniem i otoczona murkiem z cegły bądź kamienia.
Aby deski przymocować do legarów, można zdecydować się na jeden z kilku sposobów. Do tego celu można użyć kleju, a następnie mocowanie wzmocnić wkrętami lub sztyftami. Inną metodą jest mocowanie za pomocą specjalnych łączników, oferowanych jako rozwiązania systemowe. Wykorzystanie tego rodzaju materiałów ułatwia montaż oraz zachowanie odpowiednich odstępów pomiędzy deskami. Przerwy między nimi powinny wynosić 5-10 mm. W przeciwnym razie, jeśli deski zostałyby ułożone bez zachowania przerw, to po pierwsze utrudniłoby to odpływ wody po intensywnych opadach, a po drugie – uniemożliwiłoby ruchy pęczniejącego drewna.
Regularna konserwacja
Drewniany taras będzie nam służył w doskonałym stanie przez długie lata pod warunkiem, że będziemy należycie o niego dbać. Obecnie drewno na etapie produkcji zazwyczaj jest poddawane impregnacji ciśnieniowej. Na tym jednak nie można poprzestać. Powierzchnię drewna należy dodatkowo zabezpieczać specjalną farbą, olejem lub impregnatem. Kolor drewna można zmienić bejcą lub glazurą. Warto przy tym pamiętać, że niektóre gatunki drewna egzotycznego nie wymagają ochrony przed mikroorganizmami, ponieważ posiadają w sobie naturalne substancje ochronne.
Komentarze