Błędy wykonywane przy budowie tarasu

Nawet drobne błędy wykonawcze podczas budowania tarasu mogą skutkować poważnymi usterkami. Istotne jest nie tylko prawidłowe zaprojektowanie i wykonanie warstw tarasu, ale też zastosowanie materiałów dobrej jakości oraz właściwe wykonanie detali, czyli wykończenie krawędzi tarasu, zamocowanie barierek oraz uszczelnienie styków ze ścianami domu. Niezwykle istotne przy projektowaniu i wykonywaniu tarasu jest określenie obciążeń i potencjalnych czynników destrukcyjnych. Jeśli weźmiemy je pod uwagę podczas budowy tarasu, unikniemy wielu kłopotliwych usterek pojawiających się podczas jego użytkowania.

Czynniki niszczące taras

Czynnikami, które wpływają destrukcyjnie w naszym klimacie na konstrukcję tarasu, jest woda oraz duże zmiany temperatur powietrza. Najczęstszymi usterkami użytkowanego tarasu są pęknięcia spoin latem pod wpływem naprężeń termicznych, braku dylatacji oraz zbyt wąskie spoiny, a także nasiąknięcia wodą w przestrzeniach podpłytkowych. Poza tym mogą także wystąpić przecieki z tarasu do pomieszczeń znajdujących się poniżej, odpadanie płytek, zapadanie warstwy podpłytkowej, wykruszanie się fug, zagrzybienie i przebarwienia fug, a także straty ciepła spowodowane zbyt cienką izolacją termiczną tarasu. Podpowiadamy, jak wykonać taras, by podobne usterki nie występowały.

Istotne jest nie tylko prawidłowe zaprojektowanie i wykonanie tarasu, ale też właściwe wykonanie detali, czyli wykończenie krawędzi, zamocowanie barierek oraz uszczelnienie styków ze ścianami domu. Niezwykle istotne jest także określenie obciążeń i potencjalnych czynników destrukcyjnych.

Podstawową zasadą jest oddzielenie fundamentu tarasu od fundamentu domu. Połączenie obu fundamentów nie jest dobre, ponieważ wymusza przerwanie ciągłości izolacji termicznej zastosowanej przy fundamencie domu. Sztywne połączenie razem obu tych części może również skutkować pęknięciami na skutek nierównego osiadania, ponieważ ich obciążenia są różne.

Odpływ wody opadowej

Niezwykle istotne jest wykonanie tarasu ze spadkiem w kierunku od budynku, po którym woda będzie spływała z powierzchni tarasu i wnikała w ziemię daleko od zabudowy. Przyjmuje się, że warstwa spadkowa powinna posiadać nachylenie o wielkości 1–2%, czyli ok. 2 cm na 1 m długości, by woda deszczowa lub z topniejącego śniegu nie tworzyła kałuż i nie wnikała pod powierzchnię tarasu. Spadek nie może być wykonany w kierunku do budynku, ponieważ narażona na wilgoć będzie ściana domu. Dodatkowo krawędzie tarasu powinny być zakończone okapnikiem, który zapobiegnie powstawaniu zacieków na ścianie.

Balustrada ochronna

Budując taras, należy zaplanować od razu montaż balustrady zapewniającej ochronę przed upadkiem na ziemię z tarasu na podwyższeniu. Należy przy tym pamiętać, że niewłaściwe osadzenie słupków balustrady może skutkować przeciekaniem tarasu. Słupki osadzone w płycie trasowej przerywają izolację przeciwwodną, konieczne będzie zatem uszczelnienie silikonem każdego słupka. Lepszym sposobem może się okazać przymocowanie słupków do spodu płyty tarasu lub do jego krawędzi.

Na ścianie sąsiadującej z tarasem warto ułożyć pas płytek klinkierowych czy ceramicznych, które zabezpieczą ścianę przed zabrudzeniem i wilgocią.

Izolacja przeciwwilgociowa

Częstym błędem popełnianym przy wykonywaniu tarasu jest brak izolacji podpłytkowej lub zastosowanie nieodpowiedniej dla naszych warunków klimatycznych. Konieczne jest zastosowanie materiału elastycznego, który zapobiega wnikaniu wody w płytę tarasową, a także odpadaniu płytek od podłoża. Nieszczelność warstw chroniących przed przenikaniem wody może powstać nawet podczas jej kładzenia, zwłaszcza jeśli stosujemy folię, a nie papę. Ważne jest wywinięcie izolacji przeciwwilgociowej na ścianę budynku na wysokość ok. 15–20 cm, która zapewni szczelność i trwałość tarasu. Warto także na ścianie sąsiadującej z tarasem ułożyć pas płytek klinkierowych czy ceramicznych, które zabezpieczą ścianę przed zabrudzeniem czy wilgocią. Należy jednak pamiętać o zastosowaniu przerwy dylatacyjnej w narożniku i wypełnieniu jej sznurem dylatacyjnym osłoniętym silikonem. Izolacja przeciwwilgociowa powinna być dostosowana do warunków lokalnych, a więc jej rodzaj należy dobrać do rodzaju gruntu oraz poziomu wód gruntowych. Nie można także zapomnieć o zastosowaniu betonu odpornego na wnikanie wody. Można wsypać do mieszanki dodatki uszczelniające.