Budujemy piwniczkę ogrodową
W czasach, gdy nie istniały jeszcze lodówki, ziemianki były niezastąpione. Obecnie spotkać je można znacznie rzadziej, ale nadal bywają wykorzystywane i znajdują uznanie nie tylko wśród miłośników wina. Niezależnie od pory roku panuje w nich optymalna temperatura, są więc idealne do przechowywania owoców, warzyw oraz rozmaitych przetworów.
Piwniczka ziemna pozwala na utrzymanie temperatury w wysokości od 4 do 8 stopni Celsjusza. Uzyskanie podobnej temperatury w domowym podpiwniczeniu jest raczej niemożliwe. Na wybudowanie ziemianki możemy zdecydować się w dowolnym momencie, a koszty takiej
Lokalizacja, fundamenty
Najlepszą lokalizacją dla ziemianki jest suche i zacienione miejsce. Budowę piwniczki rozpoczynamy od wykonania wykopu, który w miejscu ławy fundamentowej powinien być głębszy o 30 cm i jednocześnie szerszy od piwniczki, a jego ściany – powinny zostać zabezpieczone przed osuwaniem się za pomocą deskowania. Do wykonania fundamentów używa się betonu, a przestrzeń pomiędzy ławami wypełnia piaskiem. Na tak przygotowanej podstawie układa się warstwę przeciwwilgociową, która w późniejszym etapie zostanie połączona z izolacją ścian. Następnie należy dozbroić deskowanie ścian piwnicy prętami stalowymi i wypełnić betonem. Po trzech-czterech tygodniach, gdy beton już odpowiednio stężeje, można rozebrać deskowanie ścian i wykonać fundament oraz profil schodów wewnątrz piwnicy. Wielkość profilu schodów powinna uwzględniać grubość zaprawy oraz płytek, którymi chcemy wykończyć stopnie. Dobrym pomysłem jest utworzenie po obu stronach schodów półek, na których będzie można przechowywać produkty.
Strop i ogród na dachu
Do wykończenia posadzki wewnątrz piwnicy ziemianki najlepiej nadadzą się kamienne kostki brukowe, ułożone na podsypce piaskowej. Na posadzce następnie ustawiamy rusztowanie, podtrzymujące deskowanie stropu, który najlepiej sprawdzi się, jeśli otrzyma kształt łukowaty. Tak uformowany strop nie tylko wzmocni całą konstrukcję, ale jednocześnie sprawi, że piwnica będzie przypominała stare, tradycyjne wnętrza. Strop również musi być zbrojony. Do jego wypełnienia używa się betonu, zagęszczonego urządzeniem wibrującym. Po kilku tygodniach, gdy beton odpowiednio stwardnieje, można uzupełnić ściany i strop o izolację. Na stropie układa się kilka warstw izolacyjnych, na końcu pozostawiając około 50 cm ziemi. Trzeba przy tym pamiętać, że im grubsza warstwa ziemi przykryje ziemiankę, tym mniejszym wahaniom będzie w przyszłości ulegać temperatura w jej wnętrzu. Odpowiednio ukształtowana warstwa z urodzajną glebą na wierzchu pozwoli na utworzenie na dachu piwnicy części ogrodu z trawą oraz innymi roślinami.
Drzwi, wentylacja, schody
Wejście do piwniczki najlepiej zaplanować od strony północnej, co sprawi, że ściana frontowa nie będzie nagrzewać się od promieni słonecznych. Aby wykonać ścianę, stanowiącą główne wejście do piwnicy, należy na głębokości 1 metra wykonać fundament, a po jego stwardnieniu – ścianę z kamienia łamanego, łącząc poszczególne elementy za pomocą zaprawy cementowej. Na styku ściany murowanej i konstrukcji żelbetonowej należy pozostawić szczelinę, która zapobiegnie powstawaniu pęknięć, wynikających z ruchów podłoża. Szczelina powinna zostać odpowiednio zabezpieczona przed przeciekaniem. Podczas budowy piwnicy nie można zapomnieć o wentylacji; rurę wentylacyjną można na przykład wyprowadzić z piwnicy pionowo w górę i przykryć daszkiem.
Schody znajdujące się przed wejściem mogą zostać wykonane z betonu, a wykończone na przykład granitem. Po obu ich stronach powinny znaleźć się murki oporowe. Przed drzwiami wejściowymi należy utworzyć wgłębnik z odwodnieniem (chłonną studzienką z żeliwną kratką).
Gdy piwnica jest już w całości zbudowana, pozostaje poszukać odpowiednich drzwi wejściowych, które zapewnią pomieszczeniu optymalną izolację. Wnętrze ziemianki można pozostawić niewykończone, ale jeśli zależy nam na utworzeniu bardziej stylowego pomieszczenia, to warto obłożyć ściany kamienną okładziną. Dzięki temu uzyskamy wnętrze swym klimatem przypominające starą piwnicę.
Komentarze