Jak podłączyć dom do wodociągu i kanalizacji?

Obecnie inwestor ubiegający się pozwolenie na budowę lub dokonujący jej zgłoszenia nie musi dołączać do dokumentów oświadczeń dostawców o możliwości przyłączenia mediów. Ich doprowadzenie jest sprawdzane dopiero na etapie odbierania ukończonego budynku.

Formalności - budowa przyłączy

Najlepiej jeśli istnieje możliwość podłączenia działki do sieci wodociągowej i kanalizacyjnej. To najwygodniejsze rozwiązanie i zarazem jedyne możliwe, gdy w pobliżu przebiega sieć kanalizacyjna, bowiem w takiej sytuacji obowiązek przyłączenia do sieci jest zawarty w warunkach zabudowy.

Budowa sieci wodociągowej i kanalizacyjnej leży w gestii gminy. Inwestor może wykonać przyłącza na własny koszt i następnie dochodzić ich odpłatnego przejęcia przez gminę. Budowa każdego z przyłączy to wydatek rzędu co najmniej 3 tys. zł. Ostateczna cena zależy od m.in. od ich długości oraz warunków, jakie występują na danym terenie. Budowa z reguły trwa co najmniej trzy miesiące. Formalności dotyczące obydwóch sieci można załatwiać jednocześnie. W tym celu najpierw należy zamówić u geodety mapę do celów projektowych i zaznaczyć na niej budynek oraz przyłącza. Decyzja o zakresie rozbudowy sieci oraz lokalizacji przyłączy należy do zakładu wodociągowego. Aby ją uzyskać, należy złożyć wniosek o wydanie warunków zaopatrzenia w wodę i odprowadzenia ścieków (z dołączoną mapą oraz dokumentem poświadczającym prawo własności działki). Po otrzymaniu warunków przyłączenia projektantowi z odpowiednimi uprawnieniami należy zlecić opracowanie projektu. Kolejnym krokiem jest zgłoszenie budowy (w starostwie lub urzędzie miasta). Prace można rozpocząć, jeśli w ciągu 21 dni nie zostanie wydana decyzja o sprzeciwie. Jeśli wykonanie prac wiąże się z koniecznością zajęcia części drogi, to trzeba uzyskać zgodę jej zarządcy. Do nadzorowania robót, które można zlecić zakładowi wodociągowemu lub firmie wykonawczej z uprawnieniami do sieci wodno-kanalizacyjnych, zostanie wyznaczony inspektor przydzielony przez zakład wodociągowy. Przebieg przyłączy wyznacza geodeta, on też po zakończeniu robót sprawdza ich zgodność z projektem. Zakład wodociągowy musi zostać powiadomiony o rozpoczęciu prac oraz o ich zakończeniu. 

Najlepiej jeśli istnieje możliwość podłączenia działki do sieci wodociągowej i kanalizacyjnej. To najwygodniejsze rozwiązanie i zarazem jedyne możliwe, gdy w pobliżu przebiega sieć kanalizacyjna.

Podczas wykonywania przyłącza wodociągowego rury są układane z niewielkim spadkiem, prostopadle do głównego przewodu, z zasady bez załamań. Przewód trójwarstwowy jest umieszczany bezpośrednio w gruncie, przewód polietylenowy jest kładziony w obsypce z piasku. Jak należy zabezpieczyć rury, piszemy w tekście "By rury nie zamarzły". W odległości 1 m od przewodu nie należy sadzić drzew, krzewów ani budować obiektów małej architektury.

Przyłącze kanalizacyjne jest układane ze spadkiem co najmniej 2% w stronę przewodu sieciowego. Powinno mieć średnicę nie mniejszą od średnicy największego przewodu odpływowego. W pobliżu budynku powinna zostać umieszczona studzienka rewizyjna, a na instalacji zewnętrznej – zasuwa burzowa.

Roboty kończy podpisanie przez obydwie strony protokołu, któremu towarzyszy inwentaryzacja geodezyjna, plombowanie wodomierza oraz spisanie stanu licznika. Na koniec jest podpisywana umowa określająca warunki zaopatrywania nieruchomości w wodę i odprowadzania ścieków. Przyłącze jest wówczas z reguły przekazywane do użytkowania zakładowi wodno-kanalizacyjnemu, który odpowiada za jego prawidłową eksploatację. Przyłącze może też pozostać własnością inwestora. W umowie zakład użyczy mu je wówczas na określony czas.

Gdy nie ma sieci

Jeśli nie ma możliwości podłączenia działki do sieci wodociągowej, pozostaje budowa studni. Jest to możliwe jednak wyłącznie wówczas, gdy taką możliwość dopuszczają przepisy dotyczące ochrony środowiska. Może też okazać się, że na działce nie uda się znaleźć wody. Możliwość wykonania indywidualnego ujęcia wody najlepiej więc sprawdzić jeszcze przed zakupem działki. Warunki budowy studni powinny być określone w planie miejscowym, a jeśli dla danego terenu nie on został uchwalony – w decyzji nt. warunków zabudowy. Budowa studni, która pobiera wodę z pierwszego poziomu wodonośnego oraz studni wierconej na własnej posesji o głębokości odwiertu przekraczającego 30 m i przeznaczonej do pobierania maksymalnie 5m³ wody na dobę na potrzeby gospodarstwa domowego nie są wymagane żadne zezwolenia.

Możliwość wykonania indywidualnego ujęcia wody najlepiej sprawdzić jeszcze przed zakupem działki. Budowa studni może okazać się niemożliwa z powodu ograniczeń wynikających z przepisów dotyczących ochrony środowiska. Na działce może też nie udać się znaleźć wody. 

Gdy działka leży na terenach skanalizowanych, musi zostać podłączona do sieci. Jeśli nie – pozostaje wybór: budowa szamba lub oczyszczalni ścieków (o ile przepisy miejscowe dopuszczają taką możliwość). Budowa oczyszczalni jest droższym przedsięwzięciem, taniej i wygodniej natomiast wypada jej eksploatacja. Aby wybudować oczyszczalnię o wydajności 7,5 m³ na dobę oraz szambo o pojemności do 10 m³ nie jest wymagane pozwolenie, wystarczy zgłoszenie.