Kominek z płaszczem wodnym dodatkowym źródłem ciepła
Wielu inwestorów budujących własny dom nie wyobraża sobie salonu bez kominka, który ozdobi wnętrze, a palące się w nim drewno stworzy przytulną atmosferę. Wybierając kominek z płaszczem wodnym, może się on stać także źródłem ciepła na tanie paliwo, które ogrzeje cały dom, a także wodę do mycia oraz wodę w instalacji centralnego ogrzewania.
Kominek z płaszczem wodnym działa w podobny sposób jak kocioł na paliwo stałe, różni się jedynie ładniejszym wyglądem. Łączy w sobie funkcję rekreacyjną, jaką jest przyjemność palenia w kominku, oraz grzewczą. Dzięki temu jest alternatywą na obniżenie kosztów ogrzewania domu i przygotowania ciepłej wody użytkowej. Kominek z płaszczem wodnym można bowiem połączyć z ogrzewaniem grzejnikowym, podłogowym oraz może służyć do przygotowania ciepłej wody. Wkład kominkowy z płaszczem wodnym nie różni się z zewnątrz od tradycyjnego kominka. Inaczej jest zbudowany sam wkład – ma dwie ścianki, pomiędzy którymi przepływa woda. Różni się także działaniem – spaliny nie ogrzewają powietrza, lecz wodę. Płaszcz wodny otulający palenisko odbiera z niego ciepło i ogrzewa wodę, która jest kierowana następnie do instalacji grzewczej.
Dodatkowe źródło ciepła
Kominek z płaszczem wodnym nie powinien być jednak jedynym źródłem ciepła w domu. Pomimo tego, że z pewnością ogrzeje cały dom, ze względów praktycznych instaluje się także kocioł elektryczny, olejowy lub gazowy. W kominku konieczne jest regularne rozpalanie, co może być uciążliwe zwłaszcza podczas dłuższej nieobecności domowników. Zamontowany w domu kocioł włączy się sam, kiedy spadnie temperatura wody w instalacji, czyli kiedy nie palimy w kominku, a wyłączy się, gdy zaczniemy grzać. Możemy także ustawić temperaturę, do jakiej kocioł ma ogrzać wodę. Takie połączenie instalacji zapewni stały dostęp do ciepłej wody użytkowej i nie pozwoli na wychłodzenie się domu.
Pomimo tego, że kominek z płaszczem wodnym ogrzeje cały dom, nie może być jedynym źródłem ciepła. Ze względów praktycznych instaluje się także kocioł elektryczny, olejowy lub gazowy.
Instalacja otwarta
Należy także pamiętać, że kominki z płaszczem wodnym według przepisów prawa polskiego nie mogą być montowane w instalacjach zamkniętych centralnego ogrzewania. Znaczy to tyle, że mogą one pracować w instalacjach otwartych zawierających tzw. otwarte naczynie wzbiorcze zabezpieczające instalację przed uszkodzeniem w wyniku nadmiernego wzrostu ciśnienia. Chcąc jednak osiągnąć wyższą sprawność, niższe koszty eksploatacji czy ułatwioną regulację, jakie daje układ zamknięty, należy zastosować dwie instalacje – otwartą z kominkiem i zamkniętą z kotłem na gaz lub olej i grzejnikami. Dwa obiegi wodne połączone są wymiennikiem ciepła, który nie pozwala na mieszanie się wody. Pompa obiegowa reguluje przepływ wody w obu obiegach, sprawiając, aby temperatura wody docierającej do grzejników była niższa od tej wypływającej z kominka. Taką instalację należy zabezpieczyć przed przerwą w przepływie
Podgrzewanie wody
Kominek z płaszczem wodnym pozwala także na ogrzanie wody użytkowej. Można to robić na dwa sposoby – w układzie pojemnościowym, czyli z wykorzystaniem zasobnika, oraz w układzie przepływowym, czyli wtedy, gdy palimy w kominku. Bezpośrednie przygotowanie ciepłej wody jest możliwe dzięki zamontowaniu nad paleniskiem wężownicy. Aby zabezpieczyć się przed poparzeniem gorącą wodą, należy zamontować zawór mieszający otwierający dopływ zimnej wody. Natomiast wygodniejszym sposobem pozwalającym na korzystanie z ciepłej wody jeszcze przez kilkanaście godzin po wygaśnięciu płomienia w kominku jest użycie zasobnika.
W kominku można palić na przykład brykietami drzewnymi czy peletami. Najlepiej jednak sprawdza się drewno. Dłużej się pali, wytwarza najwięcej ciepła, produkuje mało popiołu i jest tanie.
Masywna obudowa kominka
Przed montażem kominka z płaszczem wodnym trzeba pamiętać o bardziej rozbudowanej konstrukcji. Obudowa osłaniająca kominek będzie musiała być zatem większa i masywniejsza. W przypadku instalacji otwartej kominka trzeba będzie dodatkowo ukryć otwarte narzędzie wzbiorcze, które powinno być zamontowane powyżej najwyższego punktu obiegu wody grzewczej – czyli najlepiej na poddaszu. W przypadku układu zamkniętego naczynie wzbiorcze może znajdować się tuż nad kominkiem, czyli w jego obudowie. Należy jednak zapewnić łatwy dostęp do niego. Obudowa kominka musi być zrobiona z materiałów niepalnych. Sam wkład zawierający instalację z płaszczem wodnym trzeba obłożyć wełną mineralną oraz warstwą folii aluminiowej zabezpieczającej przed utratą ciepła oraz zbyt dużym nagrzewaniem się obudowy. Kominek z płaszczem wodnym po zabudowaniu będzie wyglądał tak samo jak tradycyjny kominek. Można w tym celu zastosować kamienie naturalne, kafle ceramiczne czy granit lub marmur, nadając mu dowolną formę i styl.
Wybierając materiały opałowe, należy zwrócić uwagę na to, by zapewnić najdłuższy czas palenia. Możliwe jest palenie drewnem, brykietami drzewnymi czy peletami. Najlepiej jednak sprawdza się drewno – dłużej się pali, wytwarza najwięcej ciepła, produkuje mało popiołu i jest tanie. Trzeba jednak pamiętać, by było ono wystarczająco suche.
Komentarze