Na czym polega cyklinowanie podłogi? Jakiego sprzętu potrzebujesz? Poradnik krok po kroku

Cyklinowanie – na czym polega?

Drewniany parkiet może być niebagatelną ozdobą domu, niezależnie od tego, czy został ułożony w klasyczną jodełkę lub cegiełkę, czy też w bardziej wyrafinowane wzory pałacowe, jak np. barokowy czy bursztynowy. Aby jednak taka podłoga mogła zachwycać, należy o nią dbać. Nie jest tajemnicą, że drewno z czasem się ściera – podłoga, zwłaszcza gdy nie jest przykryta dywanem, jest na to szczególnie narażona i nie da się uniknąć tego rodzaju zniszczeń po latach użytkowania. W takiej sytuacji warto zdecydować się na cyklinowanie, czyli zdarcie zewnętrznej, zniszczonej warstwy drewnianych desek przy pomocy odpowiedniego sprzętu. W ramach takiej renowacji:

• pozbywamy się przebarwień, przetarć i innych uszkodzeń,
• możemy wypełnić nieznaczne ubytki w podłodze,
• wyrównujemy powierzchnię podłogi,
• możemy całkowicie zmienić kolor parkietu,
• zabezpieczamy podłogę przed ponownym zniszczeniem, nakładając na nią nowy lakier lub olej.

Częstotliwość cyklinowania jest uzależniona przede wszystkim od tego, jak intensywnie podłoga jest użytkowana, np. odsłonięty drewniany parkiet w korytarzu może wymagać częstszego odświeżania niż taka sama podłoga w sypialni lub innym, mniej używanym (czy raczej mniej przechodzonym) pomieszczeniu. Nie bez znaczenia jest też jakość samych desek oraz jakość wykonania i zabezpieczenia podłogi. W niektórych przypadkach cykliniarka będzie potrzebna już po kilku latach, a czasem dopiero po dwóch czy trzech dekadach.

Kiedy warto wycyklinować podłogę?

Choć dzięki cyklinowaniu skutecznie pozbędziemy się rozmaitych niedoskonałości podłogi, to jednak warto pamiętać o tym, że takiego zabiegu nie należy przeprowadzać zbyt często. Cykliniarka zdziera ok. 1-2 milimetry wierzchniej warstwy desek – podłoga staje się więc coraz cieńsza. Tymczasem minimalna grubość deski poddawanej cyklinowaniu wynosi niecały centymetr (ok. 0,7 cm). Zbyt cienkie deski, po kilkukrotnym cyklinowaniu, będą charakteryzowały się niższą jakością i trwałością.

Najlepiej zdecydować się na cyklinowanie dopiero wtedy, gdy na podłodze widoczne są już wyraźne przetarcia, plamy lub nierówności, które psują estetykę. Warto też pamiętać, że przebarwienia i inne ubytki mogą powstawać nie tylko wskutek częstego chodzenia po parkiecie czy przesuwania i ustawiania na nim ciężkich mebli, ale także w wyniku nieprawidłowej pielęgnacji, np. używania zbyt mocnych detergentów, nieprzeznaczonych do tego rodzaju podłóg. W niektórych przypadkach może się też okazać, że zniszczenia są zbyt duże i sięgają zbyt głęboko, by usunąć je przy pomocy cykliniarki – wówczas konieczna będzie wymiana podłogi.

Cyklinowanie możemy przeprowadzić również wówczas, gdy planujemy zmianę aranżacji wnętrza i chcemy zmienić kolor podłogi – przed nałożeniem nowej farby i lakieru warto wezwać fachowca z cykliniarką.

Oprócz parkietów, cyklinowaniu możemy poddać również drewniane listwy przypodłogowe i schody, a nawet niektóre rodzaje paneli podłogowych.

Sprzęt niezbędny do cyklinowania

Cyklinowanie podłogi jest wykonywane przy pomocy specjalistycznego sprzętu – podstawowym narzędziem jest tu wspomniana cykliniarka. Jest to urządzenie o dość dużych rozmiarach i dużej masie, wyposażone w taśmę (cykliniarka taśmowa) lub talerze ścierające (cykliniarka talerzowa), które ścierają zniszczoną warstwę desek podłogowych. Praca z użyciem cykliniarki przypomina nieco odkurzanie, przy czym ów „odkurzacz” jest bardziej masywny i cięższy. Starte wiórki drewniane są automatycznie odprowadzane do worka, który stanowi integralny element cykliniarki – dlatego obecnie cyklinowanie odbywa się bezpyłowo.

Ze względu na duży ciężar standardowej cykliniarki talerzowej, nie sprawdzi się ona na niektórych rodzajach powierzchni, takich jak np. podłoga pływająca czy schody – w takich sytuacjach lepiej skorzystać z mniejszego i lżejszego sprzętu.

Do starcia uszkodzonej powierzchni przy krawędziach podłogi i wszędzie tam, gdzie duża cykliniarka nie dotrze, przyda się szlifierka krawędziowa, która działa na podobnej zasadzie, co cykliniarka – przy pomocy specjalnych talerzy ściera drewno i odprowadza pył do worka.

Aby uzyskać pożądany stopień wygładzenia parkietu po cyklinowaniu, warto skorzystać z polerki. To urządzenie kształtem przypomina cykliniarkę, choć zazwyczaj jest mniejsze. Tarcze polerskie dokładnie wyrównują nawet najmniejsze niedoskonałości i doskonale przygotowują podłogę do następnych etapów renowacji.

Jeżeli w parkiecie pojawiły się ubytki lub wgłębienia, które są zbyt głębokie, by wyrównać je cykliniarką lub polerką, należy wypełnić je masą szpachlową, której podstawowym składnikiem jest płyn żywiczny. Pamiętajmy, że kolor masy powinien być jak najbardziej zbliżony do koloru podłogi.

Cyklinowanie krok po kroku

Przeprowadzenie cyklinowania podłogi warto rozpocząć od rzetelnej oceny jej kondycji. Musimy upewnić się, czy deski mają wystarczającą grubość, by można było użyć cykliniarki – jeżeli parkiet nie był do tej pory cyklinowany, możemy z góry założyć, że jego parametry są wystarczające. Jeśli jednak podłoga jest starsza i prawdopodobnie była już odnawiana, wówczas niezbędna będzie fachowa opinia. Musimy również wiedzieć, czy mamy do czynienia z podłogą klejoną czy z innym rodzajem mocowania.

Pierwszym krokiem jest dokładne oczyszczenie powierzchni i demontaż listew przypodłogowych, a także wyniesienie z pomieszczenia wszystkich mebli. Następnie możemy rozpocząć pracę z cykliniarką, uważając na to, by prowadzić urządzenie wzdłuż desek, a nie w poprzek. Na początkowym etapie ścierania używamy talerzy (lub taśm) do cykliniarki z gruboziarnistym papierem ściernym, zaś po zdarciu pierwszej, najbardziej uszkodzonej warstwy desek możemy wymienić je na papier ścierny drobnoziarnisty, nieco delikatniejszy. Następnie wyrównujemy podłogę przy ścianach i w trudno dostępnych miejscach, używając szlifierki.

Kiedy zniszczona wierzchnia warstwa zostanie już zdjęta, należy sprawdzić, czy w podłodze pozostały ubytki, które domagają się wypełnienia – jeśli tak jest, nakładamy na nie masę szpachlową, do której wcześniej należy dodać odrobinę pyłu, który pozostał po cyklinowaniu – w ten sposób kolor masy będzie bardziej zbliżony do kolorystyki podłogi (często wręcz identyczny).

Po nałożeniu i wyschnięciu masy szpachlowej (schnięcie trwa zazwyczaj ok. 2-3 godziny) możemy wypolerować podłogę, a następnie – przystąpić do lakierowania, olejowania lub malowania farbą. Przed polerowaniem i nakładaniem warstwy środków ochronnych warto jeszcze raz oczyścić lub odkurzyć powierzchnię, aby na pewno nie pozostały na niej drobinki pyłu.

Po cyklinowaniu – zabezpieczenie podłogi

Nałożenie materiałów zabezpieczających powierzchnię podłogi jest nieodłącznym etapem cyklinowania – bez tego podłoga byłaby bardzo podatna na uszkodzenia, a więc efekty naszej pracy szybko odeszłyby w zapomnienie. Do zabezpieczenia parkietu możemy użyć zarówno lakieru, jak i oleju. Zaletą lakieru jest to, że możemy uzyskać wykończenie matowe lub błyszczące, podczas gdy olej zawsze daje wykończenie matowe. Lakier nakładamy w dwóch warstwach, ale drugą możemy rozprowadzać dopiero po całkowitym wyschnięciu pierwszej – dlatego najlepiej jest wybierać lakiery szybkoschnące, jeżeli zależy nam na czasie.

Różnica pomiędzy lakierem a olejem polega również na tym, że olej nie pozostaje jedynie na powierzchni, lecz dociera w głąb desek, zapewniając im ochronę przed nadmiarem wilgoci, a co za tym idzie – przed namnażaniem się pleśni. Lakier jest przede wszystkim zewnętrznym zabezpieczeniem przed uszkodzeniami mechanicznymi, ścieraniem i plamami.

Podłogę możemy także pomalować na dowolny kolor, używając bejcy. Trzeba przy tym pamiętać, że po bejcowaniu także konieczne jest nałożenie lakieru, ponieważ sama bejca nie pełni funkcji impregnatu, lecz jedynie nadaje barwę.

Cyklinowanie samodzielne czy z ekipą?

Cyklinowanie na pierwszy rzut oka wydaje się niezbyt skomplikowaną procedurą, więc niekiedy możemy pokusić się o przeprowadzenie tego zabiegu samodzielnie. Kluczową kwestią w takim wypadku jest sprzęt – kupowanie cykliniarki po to, by użyć jej raz na 10 czy 20 lat nie brzmi jak przemyślana inwestycja. Takie urządzenia możemy jednak wypożyczyć – koszt waha się w granicach ok. 80-200 zł za dobę.

Mimo pozornej prostoty tego zabiegu, cyklinowanie wymaga jednak dużej wprawy i praktycznej wiedzy: należy prawidłowo dobrać grubość papieru ściernego do cykliniarki, zadbać o to, by starta została rzeczywiście tylko zniszczona warstwa, a nie połowa deski, dopasować moc nacisku urządzenia i precyzyjnie wypełnić wszelkie ubytki. Konsekwencje nawet drobnych błędów mogą być co najmniej nieprzyjemne dla oka, a w najgorszym wypadku może skończyć się na konieczności wymiany parkietu na nowy. Dlatego, jeśli nie mamy żadnego doświadczenia w tym zakresie, najrozsądniejszym wyjściem będzie zlecenie cyklinowania sprawdzonym fachowcom, którzy są w stanie zagwarantować nam jakość i sprawny przebieg prac.