Świetlik tunelowy rozjaśniający pomieszczenia bez okien

W każdym domu są pomieszczenia, do których nie dociera światło naturalne ze względu na brak możliwości zamontowania w nich okna. Są to na przykład korytarze, toalety, łazienki, garderoby czy schowki, a więc odizolowane małe pomieszczenia często znajdujące się w centralnej części kondygnacji. Dobrym rozwiązaniem na rozjaśnienie ciemnych miejsc w domu jest montaż świetlików tunelowych. Dostarczają one rozproszone światło, nie nagrzewając pomieszczenia latem i nie wyziębiając go zimą. Jeśli zainstalujemy w nich oprawę oświetleniową, będą także pełniły po zmroku funkcję lamp.

Zasada działania świetlików tunelowych

Świetlik tunelowy dostarcza rozproszone światło do ciemnego pomieszczenia. Zewnętrzna część świetlika skupia światło słoneczne padające na połać dachu, które następnie jest kierowane tunelem do wnętrza na pryzmatyczny rozpraszacz na zasadzie odbić lustrzanych.

Świetliki tunelowe dostarczają rozproszone światło, nie nagrzewając pomieszczenia latem i nie wyziębiając go zimą. Jeśli zainstalujemy w nich oprawę oświetleniową, będą także pełniły po zmroku funkcję lamp.

Świetlikami można doświetlić każde pomieszczenie, bez różnicy, czy znajduje się ono na poddaszu, czy na parterze, musi to być jednak ostatnia kondygnacja budynku. Montuje się je w dowolnym miejscu dachu – nie tylko na dachach stromych, ale także na płaskich. Mogą one być doprowadzone nawet do odległego pomieszczenia. Odległość między sufitem pomieszczenia a połacią dachu może wynosić nawet do 15 m. Należy jednak pamiętać, że lepiej doświetlone będą pomieszczenia, do których doprowadzony jest krótszy tunel światłonośny.

Budowa świetlika

Świetlik tunelowy składa się z trzech głównych części. Pierwszą jest część zewnętrzna montowana na dachu, która wyglądem przypomina okno połaciowe, skupiająca światło słoneczne padające na połać dachu. Ten element jest zamknięty na stałe, ale zawiera powłokę łatwo zmywalną, dzięki której szyba nie wymaga czyszczenia.

Drugim elementem jest zainstalowany między dachem a sufitem pomieszczenia tunel światłonośny. Może on mieć długość nawet do 15 m, jednak im dłuższy, tym gorsze uzyskamy oświetlenie w pomieszczeniu. Z tego powodu najlepszym rozwiązaniem jest montaż tunelu w linii prostej jak najkrótszą drogą z dachu do sufitu. Tunel może być giętki lub sztywny. Giętki wykonany z elastycznej harmonijki z metalizowanego poliestru stosujemy w sytuacji, gdy na drodze tunelu znajdują się przeszkody, które trzeba ominąć. Tunel sztywny doskonale sprawdzi się wtedy, gdy droga z dachu do sufitu jest prosta i długa. Ze względu na brak załamań światła uzyskamy lepszy efekt.

 Tunel światłonośny jest montowany między dachem a sufitem pomieszczenia. Może mieć długość nawet do 15 m, jednak im jest dłuższy, tym gorsze oświetlenie uzyskamy.

Ostatnią częścią jest wewnętrzny okrągły element zamontowany w suficie wyglądem przypominający plafon. Można go wyposażyć w dodatkowe elementy. Ze względów praktycznych i estetycznych warto dokupić zestaw elektrycznego oświetlenia, dzięki któremu świetlik będzie mógł oświetlać pomieszczenie nie tylko w dzień, ale i po zmroku. Innym ciekawym wyposażeniem instalacji jest element wentylacyjny, który sprawdzi się znakomicie w łazience ze słabą wentylacją. Świetlik w suficie można także ozdobić dekoracyjnym pierścieniem dostępnym w trzech kolorach – polerowanego aluminium, mosiądzu oraz mahoniu. Można go dobrać do stylu wnętrza.

Ile światła dostarcza świetlik tunelowy?

Przyjmuje się, że jeden świetlik tunelowy pozwala dostarczyć wystarczającą ilość światła na powierzchnię 10 m². Należy jednak pamiętać, że ilość światła dostarczana do pomieszczenia będzie zależała od kilku czynników. Ważny jest zatem między innymi kąt nachylenia połaci dachu, na którym znajduje się świetlik, długość tunelu czy też liczba załamań tunelu. Istotną rolę odgrywa także usytuowanie domu względem stron świata, pora roku oraz warunki pogodowe.