Odległość domu od drogi publicznej
Planując budowę domu, trzeba mieć na uwadze zachowanie odpowiednich odległości od granic działki, sąsiednich zabudowań, a także od drogi publicznej. Minimalne odległości od drogi są dokładnie określone w przepisach. W szczególnych przypadkach budynki można sytuować bliżej. W artykule wyjaśniamy, kiedy jest to możliwe.
Przepisy określające możliwości sytuowania obiektów budowlanych (budynków mieszkalnych, gospodarczych, garaży i wiat garażowych, a także obiektów małej architektury) względem drogi publicznej znajdziemy w ustawie o drogach publicznych. Zgodnie z jej zapisami odległość pomiędzy obiektami budowlanymi (w tym także reklamami montowanymi poza obszarem zabudowanym) a zewnętrzną granicą jezdni powinna wynosić w przypadku autostrady 30 m (w terenie niezabudowanym – 50 m), drogi ekspresowej – 20 m (40 m poza terenem zabudowy), krajowej – 10 m (25 m), wojewódzkiej i powiatowej – 8 m (20 m), drogi gminnej – 6 m (15 m). Wymienione odległości nie obowiązują w przypadku dróg o innym charakterze (prywatnych, osiedlowych itp.). Nie obejmują również ogrodzeń, które nie są traktowane jako obiekty budowlane, ale jako urządzenia budowlane. Ogrodzenia mogą być stawiane w granicy działki, bez względu na odległość od jezdni. Jeśli jednak w ogrodzeniu ma zostać umieszczona altana śmietnikowa lub wiata samochodowa, może być wymagane uzyskanie zgody zarządcy drogi.
Zgoda zarządcy drogi
Planując budowę domu, trzeba więc pamiętać o zachowaniu minimalnych odległości. Od wyżej wymienionych reguł istnieje jednak wyjątek. Dotyczy sytuacji, gdy na zbliżenie domu do granicy z drogą zgodę wyrazi jej zarządca. Uzyskanie takiej zgody nie wchodzi w rachubę w przypadku autostrad i dróg ekspresowych, jest dopuszczalne jedynie dla pozostałych dróg publicznych. Nie jest możliwe również w przypadku reklam. Zgodę można uzyskać jedynie w szczególnie uzasadnionych przypadkach. Wniosek o zbliżenie obiektu do granicy z jezdnią musi zostać odpowiednio uzasadniony – na przykład kształtem działki, który uniemożliwia inne usytuowanie obiektu. Ponadto należy w nim określić rodzaj obiektu budowlanego oraz planowaną odległość jego usytuowania od zewnętrznej granicy jezdni. Wymienione odległości najlepiej zaznaczyć na mapie. Zarządca, analizując wniosek, zwróci uwagę przede wszystkim na to, czy zachodzi przesłanka uzasadniająca zbliżenie budynku do granicy z drogą i czy takie usytuowanie nie wpłynie negatywnie na bezpieczeństwo ruchu drogowego. Zarządca ma 14 dni na odpowiedź. Jej brak jest rozumiany jako wyrażenie zgody. Odmowa ma natomiast charakter decyzji administracyjnej, która powinna zawierać uzasadnienie. W ciągu 14 dni od otrzymania odmowy można się od niej odwołać do Samorządowego Kolegium Odwoławczego.
Budynek można zbliżyć do granicy z drogą krajową, wojewódzką, powiatową lub gminną, jeśli zgodę na to wyda jej zarządca.
Zgodę zarządcy należy uzyskać jeszcze przed zgłoszeniem budowy lub złożeniem wniosku o uzyskanie na nią pozwolenia. Trzeba ją dołączyć do pozostałych dokumentów. Ale jeśli budowa nie wymaga zgłoszenia ani pozwolenia, inwestor nie może czuć się zwolniony z obowiązku uzyskania zgody zarządcy drogi. W takim przypadku również musi ją otrzymać.
Plan miejscowy
Planując usytuowanie domu względem drogi publicznej, należy wziąć pod uwagę także zapisy zawarte w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego. W planach miejscowych umieszcza się informacje na temat linii zabudowy, czyli odległości od granic działki lub drogi, w jakiej można postawić dom. Jeśli w dokumencie została określona obowiązująca linia zabudowy, dom musi stanąć dokładnie w wyznaczonym miejscu, aby wraz z sąsiednimi budynkami stworzyć równą pierzeję ulicy. Jeśli w planie miejscowym została określona nieprzekraczalna linia zabudowy – dom może zostać zbudowany nie bliżej niż w wyznaczonej linii. Może się jednak zdarzyć, że zapisy planu miejscowego okażą się sprzeczne z przepisami zawartymi w ustawie o drogach publicznych. Jeśli na przykład plan miejscowy wymaga, aby dom postawić w odległości 4 m od drogi gminnej, to nie można czuć się zwolnionym z obowiązku uzyskania zgody zarządcy drogi na zbliżenie budynku do granicy z jezdnią. Inwestor ma obowiązek taką zgodę uzyskać. Plan miejscowy może też zaostrzyć wymagania zawarte w ustawie i zwiększyć odległość obiektu od jezdni. Podobnie rzecz się ma, gdy dla danego terenu nie został uchwalony plan miejscowy. W decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowaniu terenu również mogą zostać wyznaczone inne odległości niż określone w ustawie. Jeśli będą mniejsze, inwestor musi uzyskać zgodę zarządcy drogi. Jeśli będą większe, organ wydający decyzję powinien wykazać, że takie ustalenia są konieczne.
Komentarze